Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | inoblitus |
Gen. | inobliti |
Dat. | inoblito |
Acc. | inoblitum |
Abl. | inoblito |
Voc. | inoblite |
PLURIEL |
Nom. | inobliti |
Gen. | inoblitōrum |
Dat. | inoblitis |
Acc. | inoblitos |
Abl. | inoblitis |
Voc. | inobliti |
SINGULIER |
Nom. | inoblită |
Gen. | inoblitae |
Dat. | inoblitae |
Acc. | inoblitam |
Abl. | inoblitā |
Voc. | inoblită |
PLURIEL |
Nom. | inoblitae |
Gen. | inoblitārum |
Dat. | inoblitis |
Acc. | inoblitas |
Abl. | inoblitis |
Voc. | inoblitae |
SINGULIER |
Nom. | inoblitum |
Gen. | inobliti |
Dat. | inoblito |
Acc. | inoblitum |
Abl. | inoblito |
Voc. | inoblitum |
PLURIEL |
Nom. | inoblita |
Gen. | inoblitōrum |
Dat. | inoblitis |
Acc. | inoblita |
Abl. | inoblitis | |