Déclinaison / Conjugueur latin
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | inpascor |
II sing. | inpascĕris, inpascĕre |
III sing. | inpascĭtur |
I plur. | inpascĭmur |
II plur. | inpascimĭni |
III plur. | inpascuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | inpascēbar |
II sing. | inpascebāris, inpascebāre |
III sing. | inpascebātur |
I plur. | inpascebāmur |
II plur. | inpascebamĭni |
III plur. | inpascebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | inpascar |
II sing. | inpascēris, inpascēre |
III sing. | inpascētur |
I plur. | inpascēmur |
II plur. | inpascemĭni |
III plur. | inpascentur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | inpascar |
II sing. | inpascāris, inpascāre |
III sing. | inpascātur |
I plur. | inpascāmur |
II plur. | inpascamĭni |
III plur. | inpascantur |
IMPARFAIT |
I sing. | inpascĕrer |
II sing. | inpascerēris, inpascerēre |
III sing. | inpascerētur |
I plur. | inpascerēmur |
II plur. | inpasceremĭni |
III plur. | inpascerentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | inpascĕre |
II plur. | inpascimĭni |
FUTUR |
II sing. | inpascĭtor |
III sing. | inpascĭtor |
II plur. | |
III plur. | inpascuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
inpasci |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
Singolare: | |
Plurale: | |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
inpascens, entis |
FUTUR |
|
SUPIN |
Attivo: | |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | inpascendi |
Datif: | inpascendo |
Accusatif: | inpascendum |
Ablatif: | inpascendo |
|
GERUNDIVO |
| |