Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | inprobulus |
Gen. | inprobuli |
Dat. | inprobulo |
Acc. | inprobulum |
Abl. | inprobulo |
Voc. | inprobule |
PLURIEL |
Nom. | inprobuli |
Gen. | inprobulōrum |
Dat. | inprobulis |
Acc. | inprobulos |
Abl. | inprobulis |
Voc. | inprobuli |
SINGULIER |
Nom. | inprobulă |
Gen. | inprobulae |
Dat. | inprobulae |
Acc. | inprobulam |
Abl. | inprobulā |
Voc. | inprobulă |
PLURIEL |
Nom. | inprobulae |
Gen. | inprobulārum |
Dat. | inprobulis |
Acc. | inprobulas |
Abl. | inprobulis |
Voc. | inprobulae |
SINGULIER |
Nom. | inprobulum |
Gen. | inprobuli |
Dat. | inprobulo |
Acc. | inprobulum |
Abl. | inprobulo |
Voc. | inprobulum |
PLURIEL |
Nom. | inprobula |
Gen. | inprobulōrum |
Dat. | inprobulis |
Acc. | inprobula |
Abl. | inprobulis | |