Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | inpropugnatus |
Gen. | inpropugnati |
Dat. | inpropugnato |
Acc. | inpropugnatum |
Abl. | inpropugnato |
Voc. | inpropugnate |
PLURIEL |
Nom. | inpropugnati |
Gen. | inpropugnatōrum |
Dat. | inpropugnatis |
Acc. | inpropugnatos |
Abl. | inpropugnatis |
Voc. | inpropugnati |
SINGULIER |
Nom. | inpropugnată |
Gen. | inpropugnatae |
Dat. | inpropugnatae |
Acc. | inpropugnatam |
Abl. | inpropugnatā |
Voc. | inpropugnată |
PLURIEL |
Nom. | inpropugnatae |
Gen. | inpropugnatārum |
Dat. | inpropugnatis |
Acc. | inpropugnatas |
Abl. | inpropugnatis |
Voc. | inpropugnatae |
SINGULIER |
Nom. | inpropugnatum |
Gen. | inpropugnati |
Dat. | inpropugnato |
Acc. | inpropugnatum |
Abl. | inpropugnato |
Voc. | inpropugnatum |
PLURIEL |
Nom. | inpropugnata |
Gen. | inpropugnatōrum |
Dat. | inpropugnatis |
Acc. | inpropugnata |
Abl. | inpropugnatis | |