Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | inpunitus |
Gen. | inpuniti |
Dat. | inpunito |
Acc. | inpunitum |
Abl. | inpunito |
Voc. | inpunite |
PLURIEL |
Nom. | inpuniti |
Gen. | inpunitōrum |
Dat. | inpunitis |
Acc. | inpunitos |
Abl. | inpunitis |
Voc. | inpuniti |
SINGULIER |
Nom. | inpunită |
Gen. | inpunitae |
Dat. | inpunitae |
Acc. | inpunitam |
Abl. | inpunitā |
Voc. | inpunită |
PLURIEL |
Nom. | inpunitae |
Gen. | inpunitārum |
Dat. | inpunitis |
Acc. | inpunitas |
Abl. | inpunitis |
Voc. | inpunitae |
SINGULIER |
Nom. | inpunitum |
Gen. | inpuniti |
Dat. | inpunito |
Acc. | inpunitum |
Abl. | inpunito |
Voc. | inpunitum |
PLURIEL |
Nom. | inpunita |
Gen. | inpunitōrum |
Dat. | inpunitis |
Acc. | inpunita |
Abl. | inpunitis | |