Déclinaison / Conjugueur latin
insignĭor - Diathèse passive
(insignĭo, insignis, insignivi, insignīre, insignitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | insignĭor |
II sing. | insignīris, insignīre |
III sing. | insignītur |
I plur. | insignīmur |
II plur. | insignimĭni |
III plur. | insigniuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | insigniēbar |
II sing. | insigniebāris, insigniebāre |
III sing. | insigniebātur |
I plur. | insigniebāmur |
II plur. | insigniebamĭni |
III plur. | insigniebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | insignĭar |
II sing. | insigniēris, insigniēre |
III sing. | insigniētur |
I plur. | insigniēmur |
II plur. | insigniemĭni |
III plur. | insignientur |
PARFAIT |
I sing. | insignitus, a, um sum |
II sing. | insignitus, a, um es |
III sing. | insignitus, a, um est |
I plur. | insigniti, ae, a sumus |
II plur. | insigniti, ae, a estis |
III plur. | insigniti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | insignitus, a, um eram |
II sing. | insignitus, a, um eras |
III sing. | insignitus, a, um erat |
I plur. | insigniti, ae, a eramus |
II plur. | insigniti, ae, a eratis |
III plur. | insigniti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | insignitus, a, um ero |
II sing. | insignitus, a, um eris |
III sing. | insignitus, a, um erit |
I plur. | insigniti, ae, a erimus |
II plur. | insigniti, ae, a eritis |
III plur. | insigniti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | insignĭar |
II sing. | insigniāris, insigniāre |
III sing. | insigniātur |
I plur. | insigniāmur |
II plur. | insigniamĭni |
III plur. | insigniantur |
IMPARFAIT |
I sing. | insignīrer |
II sing. | insignirēris, insignivirēre |
III sing. | insignirētur |
I plur. | insignirēmur |
II plur. | insignirēmini |
III plur. | insignirentur |
PARFAIT |
I sing. | insignitus, a, um sim |
II sing. | insignitus, a, um sis |
III sing. | insignitus, a, um sit |
I plur. | insigniti, ae, a simus |
II plur. | insigniti, ae, a sitis |
III plur. | insigniti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | insignitus, a, um essem |
II sing. | insignitus, a, um esses |
III sing. | insignitus, a, um esset |
I plur. | insigniti, ae, a essemus |
II plur. | insigniti, ae, a essetis |
III plur. | insigniti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | insignīre |
II plur. | insignimĭni |
FUTUR |
II sing. | insignītor |
III sing. | insignītor |
II plur. | |
III plur. | insigniuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
insignitus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
insignīri |
PARFAIT |
Singolare: | insignitus, a, um esse |
Plurale: | insigniti, ae, a esse |
FUTUR |
insignitum esse |
GERUNDIVO |
insigniendus, a, um |
SUPIN |
insignitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSIGNIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|