Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | insuefactus |
Gen. | insuefacti |
Dat. | insuefacto |
Acc. | insuefactum |
Abl. | insuefacto |
Voc. | insuefacte |
PLURIEL |
Nom. | insuefacti |
Gen. | insuefactōrum |
Dat. | insuefactis |
Acc. | insuefactos |
Abl. | insuefactis |
Voc. | insuefacti |
SINGULIER |
Nom. | insuefactă |
Gen. | insuefactae |
Dat. | insuefactae |
Acc. | insuefactam |
Abl. | insuefactā |
Voc. | insuefactă |
PLURIEL |
Nom. | insuefactae |
Gen. | insuefactārum |
Dat. | insuefactis |
Acc. | insuefactas |
Abl. | insuefactis |
Voc. | insuefactae |
SINGULIER |
Nom. | insuefactum |
Gen. | insuefacti |
Dat. | insuefacto |
Acc. | insuefactum |
Abl. | insuefacto |
Voc. | insuefactum |
PLURIEL |
Nom. | insuefacta |
Gen. | insuefactōrum |
Dat. | insuefactis |
Acc. | insuefacta |
Abl. | insuefactis | |