Déclinaison / Conjugueur latin
insultor - Diathèse passive
(insulto, insultas, insultavi, insultāre, insultatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | insultor |
| II sing. | insultāris, insultāre |
| III sing. | insultātur |
| I plur. | insultāmur |
| II plur. | insultamĭni |
| III plur. | insultantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insultābar |
| II sing. | insultabāris, insultabāre |
| III sing. | insultabātur |
| I plur. | insultabāmur |
| II plur. | insultabamĭni |
| III plur. | insultabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | insultābor |
| II sing. | insultabĕris, insultabĕre |
| III sing. | insultabĭtur |
| I plur. | insultabĭmur |
| II plur. | insultabimĭni |
| III plur. | insultabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | insultatus, –a, –um sum |
| II sing. | insultatus, –a, –um es |
| III sing. | insultatus, –a, –um est |
| I plur. | insultati, –ae, –a sumus |
| II plur. | insultati, –ae, –a estis |
| III plur. | insultati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insultatus, –a, –um eram |
| II sing. | insultatus, –a, –um eras |
| III sing. | insultatus, –a, –um erat |
| I plur. | insultati, –ae, –a eramus |
| II plur. | insultati, –ae, –a eratis |
| III plur. | insultati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | insultatus, –a, –um ero |
| II sing. | insultatus, –a, –um eris |
| III sing. | insultatus, –a, –um erit |
| I plur. | insultati, –ae, –a erimus |
| II plur. | insultati, –ae, –a eritis |
| III plur. | insultati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | insulter |
| II sing. | insultēris, insultēre |
| III sing. | insultētur |
| I plur. | insultēmur |
| II plur. | insultemĭni |
| III plur. | insultentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | insultārer |
| II sing. | insultarēris, insultarēre |
| III sing. | insultarētur |
| I plur. | insultarēmur |
| II plur. | insultaremĭni |
| III plur. | insultarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | insultatus, –a, –um sim |
| II sing. | insultatus, –a, –um sis |
| III sing. | insultatus, –a, –um sit |
| I plur. | insultati, –ae, –a simus |
| II plur. | insultati, –ae, –a sitis |
| III plur. | insultati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | insultatus, –a, –um essem |
| II sing. | insultatus, –a, –um esses |
| III sing. | insultatus, –a, –um esset |
| I plur. | insultati, –ae, –a essemus |
| II plur. | insultati, –ae, –a essetis |
| III plur. | insultati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | insultāre |
| II plur. | insultamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | insultātor |
| III sing. | insultātor |
| II plur. | – |
| III plur. | insultantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| insultatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| insultāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | insultatus, –a, –um esse |
| Plurale: | insultati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| insultatum esse |
| GERUNDIVO |
| insultandus, –a, –um |
| SUPIN |
| insultatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INSULTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
