Déclinaison / Conjugueur latin
intellĭgor - Diathèse passive
(intellĭgo, intellĭgis, intellixi, intellĭgĕre, intellictum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | intellĭgor |
II sing. | intellĭgĕris, intellĭgĕre |
III sing. | intellĭgĭtur |
I plur. | intellĭgĭmur |
II plur. | intellĭgimĭni |
III plur. | intellĭguntur |
IMPARFAIT |
I sing. | intellĭgēbar |
II sing. | intellĭgebāris, intellĭgebāre |
III sing. | intellĭgebātur |
I plur. | intellĭgebāmur |
II plur. | intellĭgebamĭni |
III plur. | intellĭgebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | intellĭgar |
II sing. | intellĭgēris, intellĭgēre |
III sing. | intellĭgētur |
I plur. | intellĭgēmur |
II plur. | intellĭgemĭni |
III plur. | intellĭgentur |
PARFAIT |
I sing. | intellictus, a, um sum |
II sing. | intellictus, a, um es |
III sing. | intellictus, a, um est |
I plur. | intellicti, ae, a sumus |
II plur. | intellicti, ae, a estis |
III plur. | intellicti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | intellictus, a, um eram |
II sing. | intellictus, a, um eras |
III sing. | intellictus, a, um erat |
I plur. | intellicti, ae, a eramus |
II plur. | intellicti, ae, a eratis |
III plur. | intellicti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | intellictus, a, um ero |
II sing. | intellictus, a, um eris |
III sing. | intellictus, a, um erit |
I plur. | intellicti, ae, a erimus |
II plur. | intellicti, ae, a eritis |
III plur. | intellicti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | intellĭgar |
II sing. | intellĭgāris, intellĭgāre |
III sing. | intellĭgātur |
I plur. | intellĭgāmur |
II plur. | intellĭgamĭni |
III plur. | intellĭgantur |
IMPARFAIT |
I sing. | intellĭgĕrer |
II sing. | intellĭgerēris, intellĭgerēre |
III sing. | intellĭgerētur |
I plur. | intellĭgerēmur |
II plur. | intellĭgeremĭni |
III plur. | intellĭgerentur |
PARFAIT |
I sing. | intellictus, a, um sim |
II sing. | intellictus, a, um sis |
III sing. | intellictus, a, um sit |
I plur. | intellicti, ae, a simus |
II plur. | intellicti, ae, a sitis |
III plur. | intellicti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | intellictus, a, um essem |
II sing. | intellictus, a, um esses |
III sing. | intellictus, a, um esset |
I plur. | intellicti, ae, a essemus |
II plur. | intellicti, ae, a essetis |
III plur. | intellicti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | intellĭgĕre |
II plur. | intellĭgimĭni |
FUTUR |
II sing. | intellĭgĭtor |
III sing. | intellĭgĭtor |
II plur. | |
III plur. | intellĭguntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
intellictus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
intellĭgi |
PARFAIT |
Singolare: | intellictus, a, um esse |
Plurale: | intellicti, ae, a esse |
FUTUR |
intellictum esse |
GERUNDIVO |
intellĭgendus, a, um |
SUPIN |
intellictu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INTELLIGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|