Déclinaison / Conjugueur latin
intentor - Diathèse passive
(intento, intentas, intentavi, intentāre, intentatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | intentor |
II sing. | intentāris, intentāre |
III sing. | intentātur |
I plur. | intentāmur |
II plur. | intentamĭni |
III plur. | intentantur |
IMPARFAIT |
I sing. | intentābar |
II sing. | intentabāris, intentabāre |
III sing. | intentabātur |
I plur. | intentabāmur |
II plur. | intentabamĭni |
III plur. | intentabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | intentābor |
II sing. | intentabĕris, intentabĕre |
III sing. | intentabĭtur |
I plur. | intentabĭmur |
II plur. | intentabimĭni |
III plur. | intentabuntur |
PARFAIT |
I sing. | intentatus, a, um sum |
II sing. | intentatus, a, um es |
III sing. | intentatus, a, um est |
I plur. | intentati, ae, a sumus |
II plur. | intentati, ae, a estis |
III plur. | intentati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | intentatus, a, um eram |
II sing. | intentatus, a, um eras |
III sing. | intentatus, a, um erat |
I plur. | intentati, ae, a eramus |
II plur. | intentati, ae, a eratis |
III plur. | intentati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | intentatus, a, um ero |
II sing. | intentatus, a, um eris |
III sing. | intentatus, a, um erit |
I plur. | intentati, ae, a erimus |
II plur. | intentati, ae, a eritis |
III plur. | intentati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | intenter |
II sing. | intentēris, intentēre |
III sing. | intentētur |
I plur. | intentēmur |
II plur. | intentemĭni |
III plur. | intententur |
IMPARFAIT |
I sing. | intentārer |
II sing. | intentarēris, intentarēre |
III sing. | intentarētur |
I plur. | intentarēmur |
II plur. | intentaremĭni |
III plur. | intentarentur |
PARFAIT |
I sing. | intentatus, a, um sim |
II sing. | intentatus, a, um sis |
III sing. | intentatus, a, um sit |
I plur. | intentati, ae, a simus |
II plur. | intentati, ae, a sitis |
III plur. | intentati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | intentatus, a, um essem |
II sing. | intentatus, a, um esses |
III sing. | intentatus, a, um esset |
I plur. | intentati, ae, a essemus |
II plur. | intentati, ae, a essetis |
III plur. | intentati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | intentāre |
II plur. | intentamĭni |
FUTUR |
II sing. | intentātor |
III sing. | intentātor |
II plur. | |
III plur. | intentantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
intentatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
intentāri |
PARFAIT |
Singolare: | intentatus, a, um esse |
Plurale: | intentati, ae, a esse |
FUTUR |
intentatum esse |
GERUNDIVO |
intentandus, a, um | |