Déclinaison / Conjugueur latin
interrŏgor - Diathèse passive
(interrŏgo, interrŏgas, interrogavi, interrŏgāre, interrogatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | interrŏgor |
II sing. | interrŏgāris, interrŏgāre |
III sing. | interrŏgātur |
I plur. | interrŏgāmur |
II plur. | interrŏgamĭni |
III plur. | interrŏgantur |
IMPARFAIT |
I sing. | interrŏgābar |
II sing. | interrŏgabāris, interrŏgabāre |
III sing. | interrŏgabātur |
I plur. | interrŏgabāmur |
II plur. | interrŏgabamĭni |
III plur. | interrŏgabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | interrŏgābor |
II sing. | interrŏgabĕris, interrŏgabĕre |
III sing. | interrŏgabĭtur |
I plur. | interrŏgabĭmur |
II plur. | interrŏgabimĭni |
III plur. | interrŏgabuntur |
PARFAIT |
I sing. | interrogatus, a, um sum |
II sing. | interrogatus, a, um es |
III sing. | interrogatus, a, um est |
I plur. | interrogati, ae, a sumus |
II plur. | interrogati, ae, a estis |
III plur. | interrogati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | interrogatus, a, um eram |
II sing. | interrogatus, a, um eras |
III sing. | interrogatus, a, um erat |
I plur. | interrogati, ae, a eramus |
II plur. | interrogati, ae, a eratis |
III plur. | interrogati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | interrogatus, a, um ero |
II sing. | interrogatus, a, um eris |
III sing. | interrogatus, a, um erit |
I plur. | interrogati, ae, a erimus |
II plur. | interrogati, ae, a eritis |
III plur. | interrogati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | interrŏger |
II sing. | interrŏgēris, interrŏgēre |
III sing. | interrŏgētur |
I plur. | interrŏgēmur |
II plur. | interrŏgemĭni |
III plur. | interrŏgentur |
IMPARFAIT |
I sing. | interrŏgārer |
II sing. | interrŏgarēris, interrŏgarēre |
III sing. | interrŏgarētur |
I plur. | interrŏgarēmur |
II plur. | interrŏgaremĭni |
III plur. | interrŏgarentur |
PARFAIT |
I sing. | interrogatus, a, um sim |
II sing. | interrogatus, a, um sis |
III sing. | interrogatus, a, um sit |
I plur. | interrogati, ae, a simus |
II plur. | interrogati, ae, a sitis |
III plur. | interrogati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | interrogatus, a, um essem |
II sing. | interrogatus, a, um esses |
III sing. | interrogatus, a, um esset |
I plur. | interrogati, ae, a essemus |
II plur. | interrogati, ae, a essetis |
III plur. | interrogati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | interrŏgāre |
II plur. | interrŏgamĭni |
FUTUR |
II sing. | interrŏgātor |
III sing. | interrŏgātor |
II plur. | |
III plur. | interrŏgantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
interrogatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
interrŏgāri |
PARFAIT |
Singolare: | interrogatus, a, um esse |
Plurale: | interrogati, ae, a esse |
FUTUR |
interrogatum esse |
GERUNDIVO |
interrŏgandus, a, um | |