Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | iudicatus |
Gen. | iudicati |
Dat. | iudicato |
Acc. | iudicatum |
Abl. | iudicato |
Voc. | iudicate |
PLURIEL |
Nom. | iudicati |
Gen. | iudicatōrum |
Dat. | iudicatis |
Acc. | iudicatos |
Abl. | iudicatis |
Voc. | iudicati |
SINGULIER |
Nom. | iudicată |
Gen. | iudicatae |
Dat. | iudicatae |
Acc. | iudicatam |
Abl. | iudicatā |
Voc. | iudicată |
PLURIEL |
Nom. | iudicatae |
Gen. | iudicatārum |
Dat. | iudicatis |
Acc. | iudicatas |
Abl. | iudicatis |
Voc. | iudicatae |
SINGULIER |
Nom. | iudicatum |
Gen. | iudicati |
Dat. | iudicato |
Acc. | iudicatum |
Abl. | iudicato |
Voc. | iudicatum |
PLURIEL |
Nom. | iudicata |
Gen. | iudicatōrum |
Dat. | iudicatis |
Acc. | iudicata |
Abl. | iudicatis |
Voc. | iudicata |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IUDICATUS300}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|