Déclinaison / Conjugueur latin
iurgor - Diathèse passive
(iurgo, iurgas, iurgavi, iurgāre, iurgatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | iurgor |
| II sing. | iurgāris, iurgāre |
| III sing. | iurgātur |
| I plur. | iurgāmur |
| II plur. | iurgamĭni |
| III plur. | iurgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | iurgābar |
| II sing. | iurgabāris, iurgabāre |
| III sing. | iurgabātur |
| I plur. | iurgabāmur |
| II plur. | iurgabamĭni |
| III plur. | iurgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | iurgābor |
| II sing. | iurgabĕris, iurgabĕre |
| III sing. | iurgabĭtur |
| I plur. | iurgabĭmur |
| II plur. | iurgabimĭni |
| III plur. | iurgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | iurgatus, –a, –um sum |
| II sing. | iurgatus, –a, –um es |
| III sing. | iurgatus, –a, –um est |
| I plur. | iurgati, –ae, –a sumus |
| II plur. | iurgati, –ae, –a estis |
| III plur. | iurgati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iurgatus, –a, –um eram |
| II sing. | iurgatus, –a, –um eras |
| III sing. | iurgatus, –a, –um erat |
| I plur. | iurgati, –ae, –a eramus |
| II plur. | iurgati, –ae, –a eratis |
| III plur. | iurgati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | iurgatus, –a, –um ero |
| II sing. | iurgatus, –a, –um eris |
| III sing. | iurgatus, –a, –um erit |
| I plur. | iurgati, –ae, –a erimus |
| II plur. | iurgati, –ae, –a eritis |
| III plur. | iurgati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | iurger |
| II sing. | iurgēris, iurgēre |
| III sing. | iurgētur |
| I plur. | iurgēmur |
| II plur. | iurgemĭni |
| III plur. | iurgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | iurgārer |
| II sing. | iurgarēris, iurgarēre |
| III sing. | iurgarētur |
| I plur. | iurgarēmur |
| II plur. | iurgaremĭni |
| III plur. | iurgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | iurgatus, –a, –um sim |
| II sing. | iurgatus, –a, –um sis |
| III sing. | iurgatus, –a, –um sit |
| I plur. | iurgati, –ae, –a simus |
| II plur. | iurgati, –ae, –a sitis |
| III plur. | iurgati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | iurgatus, –a, –um essem |
| II sing. | iurgatus, –a, –um esses |
| III sing. | iurgatus, –a, –um esset |
| I plur. | iurgati, –ae, –a essemus |
| II plur. | iurgati, –ae, –a essetis |
| III plur. | iurgati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | iurgāre |
| II plur. | iurgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | iurgātor |
| III sing. | iurgātor |
| II plur. | – |
| III plur. | iurgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| iurgatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| iurgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | iurgatus, –a, –um esse |
| Plurale: | iurgati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| iurgatum esse |
| GERUNDIVO |
| iurgandus, –a, –um |
| SUPIN |
| iurgatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IURGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
