Déclinaison / Conjugueur latin
lŏquor - Diathèse active
(lŏquor, lŏquĕris, lŏqui, locutus, locutum)
verbe transitif e intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | lŏquor |
II sing. | lŏquĕris, lŏquis, lŏquĕre |
III sing. | lŏquĭtur |
I plur. | lŏquĭmur |
II plur. | lŏquimĭni |
III plur. | lŏquuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | lŏquēbar |
II sing. | lŏquebāris, lŏquebāre |
III sing. | lŏquebātur |
I plur. | lŏquebāmur |
II plur. | lŏquebamĭni |
III plur. | lŏquebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | lŏquar |
II sing. | lŏquēris, lŏquēre |
III sing. | lŏquētur |
I plur. | lŏquēmur |
II plur. | lŏquemĭni |
III plur. | lŏquentur |
PARFAIT |
I sing. | locutus, a, um sum |
II sing. | locutus, a, um es |
III sing. | locutus, a, um est |
I plur. | locuti, ae, a sumus |
II plur. | locuti, ae, a estis |
III plur. | locuti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | locutus, a, um eram |
II sing. | locutus, a, um eras |
III sing. | locutus, a, um erat |
I plur. | locuti, ae, a eramus |
II plur. | locuti, ae, a eratis |
III plur. | locuti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | locutus, a, um ero |
II sing. | locutus, a, um eris |
III sing. | locutus, a, um erit |
I plur. | locuti, ae, a erimus |
II plur. | locuti, ae, a eritis |
III plur. | locuti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | lŏquar |
II sing. | lŏquāris, lŏquāre |
III sing. | lŏquātur |
I plur. | lŏquāmur |
II plur. | lŏquamĭni |
III plur. | lŏquantur |
IMPARFAIT |
I sing. | lŏquĕrer |
II sing. | lŏquerēris, lŏquerēre |
III sing. | lŏquerētur |
I plur. | lŏquerēmur |
II plur. | lŏqueremĭni |
III plur. | lŏquerentur |
PARFAIT |
I sing. | locutus, a, um sim |
II sing. | locutus, a, um sis |
III sing. | locutus, a, um sit |
I plur. | locuti, ae, a simus |
II plur. | locuti, ae, a sitis |
III plur. | locuti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | locutus, a, um essem |
II sing. | locutus, a, um esses |
III sing. | locutus, a, um esset |
I plur. | locuti, ae, a essemus |
II plur. | locuti, ae, a essetis |
III plur. | locuti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | lŏquĕre |
II plur. | lŏquĭmini |
FUTUR |
II sing. | lŏquĭtor |
III sing. | lŏquĭtor |
II plur. | |
III plur. | lŏquuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
lŏqui, lŏquēre |
PARFAIT |
Singolare: | locutus, a, um esse |
Plurale: | locuti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | locutūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | locutūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
lŏquens, entis |
FUTUR |
locutūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | locutum |
Passivo: | locutu |
GERUNDIF |
Génitif: | lŏquendi |
Datif: | lŏquendo |
Accusatif: | lŏquendum |
Ablatif: | lŏquendo |
|
GERUNDIVO |
lŏquendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:LOQUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|