GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


mantiscĭnor - Diathèse active

(mantiscĭnor, mantiscĭnāris, mantiscĭnāri, mantiscinatus, mantiscinatum)

verbe intransitif déponent I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME DÉPONENTE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. mantiscĭnor
 II sing. mantiscĭnāris, mantiscĭnāre
 III sing. mantiscĭnātur
 I plur. mantiscĭnāmur
 II plur. mantiscĭnamĭni
 III plur. mantiscĭnantur
IMPARFAIT
 I sing. mantiscĭnābar
 II sing. mantiscĭnabāris, mantiscĭnabāre
 III sing. mantiscĭnabātur
 I plur. mantiscĭnabāmus
 II plur. mantiscĭnabamĭni
 III plur. mantiscĭnantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. mantiscĭnābor
 II sing. mantiscĭnabĕris, mantiscĭnabĕre
 III sing. mantiscĭnabĭtur
 I plur. mantiscĭnabĭmur
 II plur. mantiscĭnabimĭni
 III plur. mantiscĭnabuntur
PARFAIT
 I sing. mantiscinatus, –a, –um sum
 II sing. mantiscinatus, –a, –um es
 III sing. mantiscinatus, –a, –um est
 I plur. mantiscinati, –ae, –a sumus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a estis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. mantiscinatus, –a, –um eram
 II sing. mantiscinatus, –a, –um eras
 III sing. mantiscinatus, –a, –um erat
 I plur. mantiscinati, –ae, –a eramus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a eratis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. mantiscinatus, –a, –um ero
 II sing. mantiscinatus, –a, –um eris
 III sing. mantiscinatus, –a, –um erit
 I plur. mantiscinati, –ae, –a erimus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a eritis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. mantiscĭner
 II sing. mantiscĭnēris, mantiscĭnēre
 III sing. mantiscĭnētur
 I plur. mantiscĭnēmur
 II plur. mantiscĭnemĭni
 III plur. mantiscĭnentur
IMPARFAIT
 I sing. mantiscĭnārer
 II sing. mantiscĭnarēris, mantiscĭnarēre
 III sing. mantiscĭnarētur
 I plur. mantiscĭnāremur
 II plur. mantiscĭnaremĭni
 III plur. mantiscĭnarentur
PARFAIT
 I sing. mantiscinatus, –a, –um sim
 II sing. mantiscinatus, –a, –um sis
 III sing. mantiscinatus, –a, –um sit
 I plur. mantiscinati, –ae, –a simus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a sitis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. mantiscinatus, –a, –um essem
 II sing. mantiscinatus, –a, –um esses
 III sing. mantiscinatus, –a, –um esset
 I plur. mantiscinati, –ae, –a essemus
 II plur. mantiscinati, –ae, –a essetis
 III plur. mantiscinati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. mantiscĭnāre
 II plur. mantiscĭnamĭni
FUTUR
 II sing. mantiscĭnātor
 III sing. mantiscĭnātor
 II plur. –
 III plur. mantiscĭnantor
INFINITO
PRÉSENT
 mantiscĭnāri
PARFAIT
 Singolare: mantiscinatus, –a, –um esse
 Plurale: mantiscinati, –ae, –a esse
FUTUR
 Singolare: mantiscinatūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: mantiscinatūros, –as, –a esse
PARTICIPE
PRÉSENT
 mantiscĭnans, –antis
FUTUR
 mantiscinatūrūs, –a, –ūm
SUPIN
 Attivo: mantiscinatum
 Passivo: –
GERUNDIF
 Génitif: mantiscĭnandi
 Datif: mantiscĭnando
 Accusatif: mantiscĭnandum
 Ablatif: mantiscĭnando
 
GERUNDIVO
 –


<<  mantiscinatus mantīssa  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:MANTISCINOR100}} ---CACHE---