Déclinaison / Conjugueur latin
mĕrĕor - Diathèse active
(mĕrĕor, mĕrēris, mĕrēri, meritus, meritum)
verbe transitif e intransitif déponent II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | mĕrĕor |
II sing. | mĕrēris, mĕrēre |
III sing. | mĕrētur |
I plur. | mĕrēmur |
II plur. | mĕremĭni |
III plur. | mĕrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | mĕrēbar |
II sing. | mĕrebāris, mĕrebāre |
III sing. | mĕrebātur |
I plur. | mĕrebāmur |
II plur. | mĕrebamĭni |
III plur. | mĕrebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | mĕrēbor |
II sing. | mĕrebĕris, mĕrebĕre |
III sing. | mĕrebĭtur |
I plur. | mĕrebĭmur |
II plur. | mĕrebimĭni |
III plur. | mĕrebuntur |
PARFAIT |
I sing. | meritus, a, um sum |
II sing. | meritus, a, um es |
III sing. | meritus, a, um est |
I plur. | meriti, ae, a sumus |
II plur. | meriti, ae, a estis |
III plur. | meriti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | meritus, a, um eram |
II sing. | meritus, a, um eras |
III sing. | meritus, a, um erat |
I plur. | meriti, ae, a eramus |
II plur. | meriti, ae, a eratis |
III plur. | meriti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | meritus, a, um ero |
II sing. | meritus, a, um eris |
III sing. | meritus, a, um erit |
I plur. | meriti, ae, a erimus |
II plur. | meriti, ae, a eritis |
III plur. | meriti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | mĕrĕar |
II sing. | mĕreāris, mĕreāre |
III sing. | mĕreātur |
I plur. | mĕreāmur |
II plur. | mĕreamĭni |
III plur. | mĕreantur |
IMPARFAIT |
I sing. | mĕrērer |
II sing. | mĕrerēris, mĕrerēre |
III sing. | mĕrerētur |
I plur. | mĕrerēmur |
II plur. | mĕreremĭni |
III plur. | mĕrerentur |
PARFAIT |
I sing. | meritus, a, um sim |
II sing. | meritus, a, um sis |
III sing. | meritus, a, um sit |
I plur. | meriti, ae, a simus |
II plur. | meriti, ae, a sitis |
III plur. | meriti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | meritus, a, um essem |
II sing. | meritus, a, um esses |
III sing. | meritus, a, um esset |
I plur. | meriti, ae, a essemus |
II plur. | meriti, ae, a essetis |
III plur. | meriti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | mĕrēre |
II plur. | mĕremĭni |
FUTUR |
II sing. | mĕrētor |
III sing. | mĕrētor |
II plur. | |
III plur. | mĕrentor |
INFINITO |
PRÉSENT |
mĕrēri |
PARFAIT |
Singolare: | meritus, a, um esse |
Plurale: | meriti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | meritūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | meritūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
mĕrens, entis |
FUTUR |
meritūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | meritum |
Passivo: | meritu |
GERUNDIF |
Génitif: | mĕrendi |
Datif: | mĕrendo |
Accusatif: | mĕrendum |
Ablatif: | mĕrendo |
|
GERUNDIVO |
mĕrendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MEREOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|