Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | meritorius |
Gen. | meritorii |
Dat. | meritorio |
Acc. | meritorium |
Abl. | meritorio |
Voc. | meritorie |
PLURIEL |
Nom. | meritorii |
Gen. | meritoriōrum |
Dat. | meritoriis |
Acc. | meritorios |
Abl. | meritoriis |
Voc. | meritorii |
SINGULIER |
Nom. | meritoriă |
Gen. | meritoriae |
Dat. | meritoriae |
Acc. | meritoriam |
Abl. | meritoriā |
Voc. | meritoriă |
PLURIEL |
Nom. | meritoriae |
Gen. | meritoriārum |
Dat. | meritoriis |
Acc. | meritorias |
Abl. | meritoriis |
Voc. | meritoriae |
SINGULIER |
Nom. | meritorium |
Gen. | meritorii |
Dat. | meritorio |
Acc. | meritorium |
Abl. | meritorio |
Voc. | meritorium |
PLURIEL |
Nom. | meritoria |
Gen. | meritoriōrum |
Dat. | meritoriis |
Acc. | meritoria |
Abl. | meritoriis | |