Déclinaison / Conjugueur latin
mĭnĭtor - Diathèse active
(mĭnĭtor, mĭnĭtāris, mĭnĭtāri, minitatus, minitatum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | mĭnĭtor |
II sing. | mĭnĭtāris, mĭnĭtāre |
III sing. | mĭnĭtātur |
I plur. | mĭnĭtāmur |
II plur. | mĭnĭtamĭni |
III plur. | mĭnĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | mĭnĭtābar |
II sing. | mĭnĭtabāris, mĭnĭtabāre |
III sing. | mĭnĭtabātur |
I plur. | mĭnĭtabāmur |
II plur. | mĭnĭtabamĭni |
III plur. | mĭnĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | mĭnĭtābor |
II sing. | mĭnĭtabĕris, mĭnĭtabĕre |
III sing. | mĭnĭtabĭtur |
I plur. | mĭnĭtabĭmur |
II plur. | mĭnĭtabimĭni |
III plur. | mĭnĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | minitatus, a, um sum |
II sing. | minitatus, a, um es |
III sing. | minitatus, a, um est |
I plur. | minitati, ae, a sumus |
II plur. | minitati, ae, a estis |
III plur. | minitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | minitatus, a, um eram |
II sing. | minitatus, a, um eras |
III sing. | minitatus, a, um erat |
I plur. | minitati, ae, a eramus |
II plur. | minitati, ae, a eratis |
III plur. | minitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | minitatus, a, um ero |
II sing. | minitatus, a, um eris |
III sing. | minitatus, a, um erit |
I plur. | minitati, ae, a erimus |
II plur. | minitati, ae, a eritis |
III plur. | minitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | mĭnĭter |
II sing. | mĭnĭtēris, mĭnĭtēre |
III sing. | mĭnĭtētur |
I plur. | mĭnĭtēmur |
II plur. | mĭnĭtemĭni |
III plur. | mĭnĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | mĭnĭtārer |
II sing. | mĭnĭtarēris, mĭnĭtarēre |
III sing. | mĭnĭtarētur |
I plur. | mĭnĭtarēmur |
II plur. | mĭnĭtaremĭni |
III plur. | mĭnĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | minitatus, a, um sim |
II sing. | minitatus, a, um sis |
III sing. | minitatus, a, um sit |
I plur. | minitati, ae, a simus |
II plur. | minitati, ae, a sitis |
III plur. | minitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | minitatus, a, um essem |
II sing. | minitatus, a, um esses |
III sing. | minitatus, a, um esset |
I plur. | minitati, ae, a essemus |
II plur. | minitati, ae, a essetis |
III plur. | minitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | mĭnĭtāre |
II plur. | mĭnĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | mĭnĭtātor |
III sing. | mĭnĭtātor |
II plur. | |
III plur. | mĭnĭtantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
mĭnĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | minitatus, a, um esse |
Plurale: | minitati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | minitatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | minitatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
mĭnĭtans, antis |
FUTUR |
minitatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | minitatum |
Passivo: | minitatu |
GERUNDIF |
Génitif: | mĭnĭtandi |
Datif: | mĭnĭtando |
Accusatif: | mĭnĭtandum |
Ablatif: | mĭnĭtando |
|
GERUNDIVO |
mĭnĭtandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MINITOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|