Déclinaison / Conjugueur latin
mĭsĕrĕor - Diathèse active
(mĭsĕrĕor, mĭsĕrēris, mĭsĕrēri, i, miseritum)
verbe intransitif déponent II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | mĭsĕrĕor |
II sing. | mĭsĕrēris, mĭsĕrēre |
III sing. | mĭsĕrētur |
I plur. | mĭsĕrēmur |
II plur. | mĭsĕremĭni |
III plur. | mĭsĕrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | mĭsĕrēbar |
II sing. | mĭsĕrebāris, mĭsĕrebāre |
III sing. | mĭsĕrebātur |
I plur. | mĭsĕrebāmur |
II plur. | mĭsĕrebamĭni |
III plur. | mĭsĕrebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | mĭsĕrēbor |
II sing. | mĭsĕrebĕris, mĭsĕrebĕre |
III sing. | mĭsĕrebĭtur |
I plur. | mĭsĕrebĭmur |
II plur. | mĭsĕrebimĭni |
III plur. | mĭsĕrebuntur |
PARFAIT |
I sing. | miseritus, a, um sum |
II sing. | miseritus, a, um es |
III sing. | miseritus, a, um est |
I plur. | miseriti, ae, a sumus |
II plur. | miseriti, ae, a estis |
III plur. | miseriti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | miseritus, a, um eram |
II sing. | miseritus, a, um eras |
III sing. | miseritus, a, um erat |
I plur. | miseriti, ae, a eramus |
II plur. | miseriti, ae, a eratis |
III plur. | miseriti, ae, aerant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | miseritus, a, um ero |
II sing. | miseritus, a, um eris |
III sing. | miseritus, a, um erit |
I plur. | miseriti, ae, a erimus |
II plur. | miseriti, ae, a eritis |
III plur. | miseriti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | mĭsĕrĕar |
II sing. | mĭsĕreāris, mĭsĕreāre |
III sing. | mĭsĕreātur |
I plur. | mĭsĕreāmur |
II plur. | mĭsĕreamĭni |
III plur. | mĭsĕreantur |
IMPARFAIT |
I sing. | mĭsĕrērer |
II sing. | mĭsĕrerēris, mĭsĕrerēre |
III sing. | mĭsĕrerētur |
I plur. | mĭsĕrerēmur |
II plur. | mĭsĕreremĭni |
III plur. | mĭsĕrerentur |
PARFAIT |
I sing. | miseritus, a, um sim |
II sing. | miseritus, a, um sis |
III sing. | miseritus, a, um sit |
I plur. | miseriti, ae, a simus |
II plur. | miseriti, ae, a sitis |
III plur. | miseriti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | miseritus, a, um essem |
II sing. | miseritus, a, um esses |
III sing. | miseritus, a, um esset |
I plur. | miseriti, ae, a essemus |
II plur. | miseriti, ae, a essetis |
III plur. | miseriti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | mĭsĕrēre |
II plur. | mĭsĕremĭni |
FUTUR |
II sing. | mĭsĕrētor |
III sing. | mĭsĕrētor |
II plur. | |
III plur. | mĭsĕrentor |
INFINITO |
PRÉSENT |
mĭsĕrēri |
PARFAIT |
Singolare: | miseritus o misertus, a, um esse |
Plurale: | miseriti o miserti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | miseritūrūm o misertūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | miseritūros o misertūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
mĭsĕrens, entis |
FUTUR |
miseritūrūs o misertūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | miseritum o misertum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | mĭsĕrendi |
Datif: | mĭsĕrendo |
Accusatif: | mĭsĕrendum |
Ablatif: | mĭsĕrendo |
|
GERUNDIVO |
|
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:MISEREOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|