GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


monstror - Diathèse passive

(monstro, monstras, monstravi, monstrāre, monstratum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. monstror
 II sing. monstrāris, monstrāre
 III sing. monstrātur
 I plur. monstrāmur
 II plur. monstramĭni
 III plur. monstrantur
IMPARFAIT
 I sing. monstrābar
 II sing. monstrabāris, monstrabāre
 III sing. monstrabātur
 I plur. monstrabāmur
 II plur. monstrabamĭni
 III plur. monstrabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. monstrābor
 II sing. monstrabĕris, monstrabĕre
 III sing. monstrabĭtur
 I plur. monstrabĭmur
 II plur. monstrabimĭni
 III plur. monstrabuntur
PARFAIT
 I sing. monstratus, –a, –um sum
 II sing. monstratus, –a, –um es
 III sing. monstratus, –a, –um est
 I plur. monstrati, –ae, –a sumus
 II plur. monstrati, –ae, –a estis
 III plur. monstrati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. monstratus, –a, –um eram
 II sing. monstratus, –a, –um eras
 III sing. monstratus, –a, –um erat
 I plur. monstrati, –ae, –a eramus
 II plur. monstrati, –ae, –a eratis
 III plur. monstrati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. monstratus, –a, –um ero
 II sing. monstratus, –a, –um eris
 III sing. monstratus, –a, –um erit
 I plur. monstrati, –ae, –a erimus
 II plur. monstrati, –ae, –a eritis
 III plur. monstrati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. monstrer
 II sing. monstrēris, monstrēre
 III sing. monstrētur
 I plur. monstrēmur
 II plur. monstremĭni
 III plur. monstrentur
IMPARFAIT
 I sing. monstrārer
 II sing. monstrarēris, monstrarēre
 III sing. monstrarētur
 I plur. monstrarēmur
 II plur. monstraremĭni
 III plur. monstrarentur
PARFAIT
 I sing. monstratus, –a, –um sim
 II sing. monstratus, –a, –um sis
 III sing. monstratus, –a, –um sit
 I plur. monstrati, –ae, –a simus
 II plur. monstrati, –ae, –a sitis
 III plur. monstrati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. monstratus, –a, –um essem
 II sing. monstratus, –a, –um esses
 III sing. monstratus, –a, –um esset
 I plur. monstrati, –ae, –a essemus
 II plur. monstrati, –ae, –a essetis
 III plur. monstrati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. monstrāre
 II plur. monstramĭni
FUTUR
 II sing. monstrātor
 III sing. monstrātor
 II plur. –
 III plur. monstrantor
PARTICIPE
PARFAIT
 monstratus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 monstrāri
PARFAIT
 Singolare: monstratus, –a, –um esse
 Plurale: monstrati, –ae, –a esse
FUTUR
 monstratum esse
GERUNDIVO
 monstrandus, –a, –um
SUPIN
 monstratu

Voir la forme active de ce verbe


<<  monstro monstrōsē  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:MONSTROR100}} ---CACHE---