GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


mūtor - Diathèse passive

(mūto, mūtas, mutavi, mūtāre, mutatum)

verbe transitif e intransitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. mūtor
 II sing. mūtāris, mūtāre
 III sing. mūtātur
 I plur. mūtāmur
 II plur. mūtamĭni
 III plur. mūtantur
IMPARFAIT
 I sing. mūtābar
 II sing. mūtabāris, mūtabāre
 III sing. mūtabātur
 I plur. mūtabāmur
 II plur. mūtabamĭni
 III plur. mūtabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. mūtābor
 II sing. mūtabĕris, mūtabĕre
 III sing. mūtabĭtur
 I plur. mūtabĭmur
 II plur. mūtabimĭni
 III plur. mūtabuntur
PARFAIT
 I sing. mutatus, –a, –um sum
 II sing. mutatus, –a, –um es
 III sing. mutatus, –a, –um est
 I plur. mutati, –ae, –a sumus
 II plur. mutati, –ae, –a estis
 III plur. mutati, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. mutatus, –a, –um eram
 II sing. mutatus, –a, –um eras
 III sing. mutatus, –a, –um erat
 I plur. mutati, –ae, –a eramus
 II plur. mutati, –ae, –a eratis
 III plur. mutati, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. mutatus, –a, –um ero
 II sing. mutatus, –a, –um eris
 III sing. mutatus, –a, –um erit
 I plur. mutati, –ae, –a erimus
 II plur. mutati, –ae, –a eritis
 III plur. mutati, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. mūter
 II sing. mūtēris, mūtēre
 III sing. mūtētur
 I plur. mūtēmur
 II plur. mūtemĭni
 III plur. mūtentur
IMPARFAIT
 I sing. mūtārer
 II sing. mūtarēris, mūtarēre
 III sing. mūtarētur
 I plur. mūtarēmur
 II plur. mūtaremĭni
 III plur. mūtarentur
PARFAIT
 I sing. mutatus, –a, –um sim
 II sing. mutatus, –a, –um sis
 III sing. mutatus, –a, –um sit
 I plur. mutati, –ae, –a simus
 II plur. mutati, –ae, –a sitis
 III plur. mutati, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. mutatus, –a, –um essem
 II sing. mutatus, –a, –um esses
 III sing. mutatus, –a, –um esset
 I plur. mutati, –ae, –a essemus
 II plur. mutati, –ae, –a essetis
 III plur. mutati, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. mūtāre
 II plur. mūtamĭni
FUTUR
 II sing. mūtātor
 III sing. mūtātor
 II plur. –
 III plur. mūtantor
PARTICIPE
PARFAIT
 mutatus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 mūtāri
PARFAIT
 Singolare: mutatus, –a, –um esse
 Plurale: mutati, –ae, –a esse
FUTUR
 mutatum esse
GERUNDIVO
 mūtandus, –a, –um
SUPIN
 mutatu

Voir la forme active de ce verbe


<<  mūto muttiens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:MUTOR200}} ---CACHE---