Déclinaison / Conjugueur latin
obnūbĭlor - Diathèse passive
(obnūbĭlo, obnūbĭlas, obnubilavi, obnūbĭlāre, obnubilatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | obnūbĭlor |
II sing. | obnūbĭlāris, obnūbĭlāre |
III sing. | obnūbĭlātur |
I plur. | obnūbĭlāmur |
II plur. | obnūbĭlamĭni |
III plur. | obnūbĭlantur |
IMPARFAIT |
I sing. | obnūbĭlābar |
II sing. | obnūbĭlabāris, obnūbĭlabāre |
III sing. | obnūbĭlabātur |
I plur. | obnūbĭlabāmur |
II plur. | obnūbĭlabamĭni |
III plur. | obnūbĭlabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | obnūbĭlābor |
II sing. | obnūbĭlabĕris, obnūbĭlabĕre |
III sing. | obnūbĭlabĭtur |
I plur. | obnūbĭlabĭmur |
II plur. | obnūbĭlabimĭni |
III plur. | obnūbĭlabuntur |
PARFAIT |
I sing. | obnubilatus, a, um sum |
II sing. | obnubilatus, a, um es |
III sing. | obnubilatus, a, um est |
I plur. | obnubilati, ae, a sumus |
II plur. | obnubilati, ae, a estis |
III plur. | obnubilati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | obnubilatus, a, um eram |
II sing. | obnubilatus, a, um eras |
III sing. | obnubilatus, a, um erat |
I plur. | obnubilati, ae, a eramus |
II plur. | obnubilati, ae, a eratis |
III plur. | obnubilati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | obnubilatus, a, um ero |
II sing. | obnubilatus, a, um eris |
III sing. | obnubilatus, a, um erit |
I plur. | obnubilati, ae, a erimus |
II plur. | obnubilati, ae, a eritis |
III plur. | obnubilati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | obnūbĭler |
II sing. | obnūbĭlēris, obnūbĭlēre |
III sing. | obnūbĭlētur |
I plur. | obnūbĭlēmur |
II plur. | obnūbĭlemĭni |
III plur. | obnūbĭlentur |
IMPARFAIT |
I sing. | obnūbĭlārer |
II sing. | obnūbĭlarēris, obnūbĭlarēre |
III sing. | obnūbĭlarētur |
I plur. | obnūbĭlarēmur |
II plur. | obnūbĭlaremĭni |
III plur. | obnūbĭlarentur |
PARFAIT |
I sing. | obnubilatus, a, um sim |
II sing. | obnubilatus, a, um sis |
III sing. | obnubilatus, a, um sit |
I plur. | obnubilati, ae, a simus |
II plur. | obnubilati, ae, a sitis |
III plur. | obnubilati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | obnubilatus, a, um essem |
II sing. | obnubilatus, a, um esses |
III sing. | obnubilatus, a, um esset |
I plur. | obnubilati, ae, a essemus |
II plur. | obnubilati, ae, a essetis |
III plur. | obnubilati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | obnūbĭlāre |
II plur. | obnūbĭlamĭni |
FUTUR |
II sing. | obnūbĭlātor |
III sing. | obnūbĭlātor |
II plur. | |
III plur. | obnūbĭlantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
obnubilatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
obnūbĭlāri |
PARFAIT |
Singolare: | obnubilatus, a, um esse |
Plurale: | obnubilati, ae, a esse |
FUTUR |
obnubilatum esse |
GERUNDIVO |
obnūbĭlandus, a, um | |