GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


ŏboedĭo - Diathèse active

(ŏboedĭo, ŏboedis, oboedii, ŏboedīre, oboeditum)

verbe intransitif IV conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. ŏboedĭo
 II sing. ŏboedis
 III sing. ŏboedit
 I plur. ŏboedīmus
 II plur. ŏboedītis
 III plur. ŏboedĭunt
IMPARFAIT
 I sing. ŏboediēbam
 II sing. ŏboediēbas
 III sing. ŏboediēbat
 I plur. ŏboediebāmus
 II plur. ŏboediebātis
 III plur. ŏboediēbant
FUTUR SIMPLE
 I sing. ŏboedĭam, ŏboedibo
 II sing. ŏboedĭes
 III sing. ŏboedĭet
 I plur. ŏboediēmus
 II plur. ŏboediētis
 III plur. ŏboedĭent
PARFAIT
 I sing. oboedii o oboedivi
 II sing. oboediisti o oboedivisti
 III sing. oboediit o oboedivit
 I plur. oboediĭmus o oboedivĭmus
 II plur. oboediistis o oboedivistis
 III plur. oboediērunt o oboedivērunt, ēre
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. oboediĕram o oboedivĕram
 II sing. oboediĕras o oboedivĕras
 III sing. oboediĕrat o oboedivĕrat
 I plur. oboedierāmus o oboediverāmus
 II plur. oboedierātis o oboediverātis
 III plur. oboediĕrant o oboedivĕrant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. oboediĕro o oboedivĕro
 II sing. oboediĕris o oboedivĕris
 III sing. oboediĕrit o oboedivĕrit
 I plur. oboedierĭmus o oboediverĭmus
 II plur. oboedierĭtis o oboediverĭtis
 III plur. oboediĕrint o oboedivĕrint
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. ŏboedĭam
 II sing. ŏboedĭas
 III sing. ŏboedĭat
 I plur. ŏboediāmus
 II plur. ŏboediātis
 III plur. ŏboedĭant
IMPARFAIT
 I sing. ŏboedīrem
 II sing. ŏboedīres
 III sing. ŏboedīret
 I plur. ŏboedirēmus
 II plur. ŏboedirētis
 III plur. ŏboedirent
PARFAIT
 I sing. oboediĕrim o oboedivĕrim
 II sing. oboediĕris o oboedivĕris
 III sing. oboediĕrit o oboedivĕrit
 I plur. oboedierĭmus o oboediverĭmus
 II plur. oboedierĭtis o oboediverĭtis
 III plur. oboediĕrint o oboedivĕrint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. oboediissem o oboedivissem
 II sing. oboediisses o oboedivisses
 III sing. oboediisset o oboedivisset
 I plur. oboediissēmus o oboedivissēmus
 II plur. oboediissētis o oboedivissētis
 III plur. oboediissent o oboedivissent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. ŏboedi
 II plur. ŏboedīte
FUTUR
 II sing. ŏboedīto
 III sing. ŏboedīto
 II plur. ŏboeditōte
 III plur. ŏboediunto
PARTICIPE
PRÉSENT
 ŏboediens, –ientis
FUTUR
 oboeditūrūs, –a, –ūm
INFINITIF
PRÉSENT
 ŏboedīre
PARFAIT
 oboediisse o oboedivisse
FUTUR
 Singolare: oboeditūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: oboeditūros, –as, –a esse
GERUNDIF
 Génitif: ŏboediendi
 Datif: ŏboediendo
 Accusatif: ad ŏboediendum
 Ablatif: ŏboediendo
SUPIN
 oboeditum



<<  ŏboedĭentĭa ŏboedītĭo  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:OBOEDIO100}} ---CACHE---