Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | obpugnatus |
Gen. | obpugnati |
Dat. | obpugnato |
Acc. | obpugnatum |
Abl. | obpugnate |
Voc. | obpugnato |
PLURIEL |
Nom. | obpugnati |
Gen. | obpugnatōrum |
Dat. | obpugnatis |
Acc. | obpugnatos |
Abl. | obpugnati |
Voc. | obpugnatis |
SINGULIER |
Nom. | obpugnată |
Gen. | obpugnatae |
Dat. | obpugnatae |
Acc. | obpugnatam |
Abl. | obpugnată |
Voc. | obpugnatā |
PLURIEL |
Nom. | obpugnatae |
Gen. | obpugnatārum |
Dat. | obpugnatis |
Acc. | obpugnatas |
Abl. | obpugnatae |
Voc. | obpugnatis |
SINGULIER |
Nom. | obpugnatum |
Gen. | obpugnati |
Dat. | obpugnato |
Acc. | obpugnatum |
Abl. | obpugnatum |
Voc. | obpugnato |
PLURIEL |
Nom. | obpugnata |
Gen. | obpugnatōrum |
Dat. | obpugnatis |
Acc. | obpugnata |
Abl. | obpugnata |
Voc. | obpugnatis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBPUGNATUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|