Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | obtendor |
| II sing. | obtendĕris, obtendĕre |
| III sing. | obtendĭtur |
| I plur. | obtendĭmur |
| II plur. | obtendimĭni |
| III plur. | obtenduntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtendēbar |
| II sing. | obtendebāris, obtendebāre |
| III sing. | obtendebātur |
| I plur. | obtendebāmur |
| II plur. | obtendebamĭni |
| III plur. | obtendebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | obtendar |
| II sing. | obtendēris, obtendēre |
| III sing. | obtendētur |
| I plur. | obtendēmur |
| II plur. | obtendemĭni |
| III plur. | obtendentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtentus, –a, –um sum |
| II sing. | obtentus, –a, –um es |
| III sing. | obtentus, –a, –um est |
| I plur. | obtenti, –ae, –a sumus |
| II plur. | obtenti, –ae, –a estis |
| III plur. | obtenti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtentus, –a, –um eram |
| II sing. | obtentus, –a, –um eras |
| III sing. | obtentus, –a, –um erat |
| I plur. | obtenti, –ae, –a eramus |
| II plur. | obtenti, –ae, –a eratis |
| III plur. | obtenti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | obtentus, –a, –um ero |
| II sing. | obtentus, –a, –um eris |
| III sing. | obtentus, –a, –um erit |
| I plur. | obtenti, –ae, –a erimus |
| II plur. | obtenti, –ae, –a eritis |
| III plur. | obtenti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | obtendar |
| II sing. | obtendāris, obtendāre |
| III sing. | obtendātur |
| I plur. | obtendāmur |
| II plur. | obtendamĭni |
| III plur. | obtendantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | obtendĕrer |
| II sing. | obtenderēris, obtenderēre |
| III sing. | obtenderētur |
| I plur. | obtenderēmur |
| II plur. | obtenderemĭni |
| III plur. | obtenderentur |
| PARFAIT |
| I sing. | obtentus, –a, –um sim |
| II sing. | obtentus, –a, –um sis |
| III sing. | obtentus, –a, –um sit |
| I plur. | obtenti, –ae, –a simus |
| II plur. | obtenti, –ae, –a sitis |
| III plur. | obtenti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | obtentus, –a, –um essem |
| II sing. | obtentus, –a, –um esses |
| III sing. | obtentus, –a, –um esset |
| I plur. | obtenti, –ae, –a essemus |
| II plur. | obtenti, –ae, –a essetis |
| III plur. | obtenti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | obtendĕre |
| II plur. | obtendimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | obtendĭtor |
| III sing. | obtendĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | obtenduntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| obtentus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| obtendi |
| PARFAIT |
| Singolare: | obtentus, –a, –um esse |
| Plurale: | obtenti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| obtentum esse |
| GERUNDIVO |
| obtendendus, –a, –um |
| SUPIN |
| obtentu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTENDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
