Déclinaison / Conjugueur latin
obtorquĕor - Diathèse passive
(obtorquĕo, obtorques, obtorsi, obtorquēre, obtortum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | obtorquĕor |
II sing. | obtorquēris, obtorquēre |
III sing. | obtorquētur |
I plur. | obtorquēmur |
II plur. | obtorquemĭni |
III plur. | obtorquentur |
IMPARFAIT |
I sing. | obtorquēbar |
II sing. | obtorquebāris |
III sing. | obtorquebātur |
I plur. | obtorquebāmur |
II plur. | obtorquebamĭni |
III plur. | obtorquebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | obtorquēbor |
II sing. | obtorquebĕris, obtorquebĕre |
III sing. | obtorquebĭtur |
I plur. | obtorquebĭmur |
II plur. | obtorquebimĭni |
III plur. | obtorquebuntur |
PARFAIT |
I sing. | obtortus, a, um sum |
II sing. | obtortus, a, um es |
III sing. | obtortus, a, um est |
I plur. | obtorti, ae, a sumus |
II plur. | obtorti, ae, a estis |
III plur. | obtorti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | obtortus, a, um eram |
II sing. | obtortus, a, um eras |
III sing. | obtortus, a, um erat |
I plur. | obtorti, ae, a eramus |
II plur. | obtorti, ae, a eratis |
III plur. | obtorti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | obtortus, a, um ero |
II sing. | obtortus, a, um eris |
III sing. | obtortus, a, um erit |
I plur. | obtorti, ae, a erimus |
II plur. | obtorti, ae, a eritis |
III plur. | obtorti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | obtorquĕar |
II sing. | obtorqueāris, obtorqueāre |
III sing. | obtorqueātur |
I plur. | obtorqueāmur |
II plur. | obtorqueamĭni |
III plur. | obtorqueantur |
IMPARFAIT |
I sing. | obtorquērer |
II sing. | obtorquerēris, obtorquerēre |
III sing. | obtorquerētur |
I plur. | obtorquerēmur |
II plur. | obtorqueremĭni |
III plur. | obtorquerentur |
PARFAIT |
I sing. | obtortus, a, um sim |
II sing. | obtortus, a, um sis |
III sing. | obtortus, a, um sit |
I plur. | obtorti, ae, a simus |
II plur. | obtorti, ae, a sitis |
III plur. | obtorti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | obtortus, a, um essem |
II sing. | obtortus, a, um esses |
III sing. | obtortus, a, um esset |
I plur. | obtorti, ae, a essemus |
II plur. | obtorti, ae, a essetis |
III plur. | obtorti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | obtorquēre |
II plur. | obtorquemĭni |
FUTUR |
II sing. | obtorquētor |
III sing. | obtorquētor |
II plur. | |
III plur. | obtorquentor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
obtortus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
obtorquēri |
PARFAIT |
Singolare: | obtortus, a, um esse |
Plurale: | obtorti, ae, a esse |
FUTUR |
obtortum esse |
GERUNDIVO |
obtorquendus, a, um |
SUPIN |
obtortu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OBTORQUEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|