Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | oppĕto |
| II sing. | oppĕtis |
| III sing. | oppĕtit |
| I plur. | oppĕtĭmus |
| II plur. | oppĕtĭtis |
| III plur. | oppĕtunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oppĕtēbam |
| II sing. | oppĕtēbas |
| III sing. | oppĕtēbat |
| I plur. | oppĕtebāmus |
| II plur. | oppĕtebātis |
| III plur. | oppĕtēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oppĕtam |
| II sing. | oppĕtes |
| III sing. | oppĕtet |
| I plur. | oppĕtēmus |
| II plur. | oppĕtētis |
| III plur. | oppĕtent |
| PARFAIT |
| I sing. | oppetii o oppetivi |
| II sing. | oppetiisti o oppetivisti |
| III sing. | oppetiit o oppetivit |
| I plur. | oppetiĭmus o oppetivĭmus |
| II plur. | oppetiistis o oppetivistis |
| III plur. | oppetiērunt o oppetivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oppetiĕram o oppetivĕram |
| II sing. | oppetiĕras o oppetivĕras |
| III sing. | oppetiĕrat o oppetivĕrat |
| I plur. | oppetierāmus o oppetiverāmus |
| II plur. | oppetierātis o oppetiverātis |
| III plur. | oppetiĕrant o oppetivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | oppetiĕro o oppetivĕro |
| II sing. | oppetiĕris o oppetivĕris |
| III sing. | oppetiĕrit o oppetivĕrit |
| I plur. | oppetierĭmus o oppetiverĭmus |
| II plur. | oppetierĭtis o oppetiverĭtis |
| III plur. | oppetiĕrint o oppetivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | oppĕtam |
| II sing. | oppĕtas |
| III sing. | oppĕtat |
| I plur. | oppĕtāmus |
| II plur. | oppĕtātis |
| III plur. | oppĕtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oppĕtĕrem |
| II sing. | oppĕtĕres |
| III sing. | oppĕtĕret |
| I plur. | oppĕterēmus |
| II plur. | oppĕterētis |
| III plur. | oppĕtĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | oppetiĕrim o oppetivĕrim |
| II sing. | oppetiĕris o oppetivĕris |
| III sing. | oppetiĕrit o oppetivĕrit |
| I plur. | oppetierĭmus o oppetiverĭmus |
| II plur. | oppetierĭtis o oppetiverĭtis |
| III plur. | oppetiĕrint o oppetivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oppetiissem o oppetivissem |
| II sing. | oppetiisses o oppetivisses |
| III sing. | oppetiisset o oppetivisset |
| I plur. | oppetiissēmus o oppetivissēmus |
| II plur. | oppetiissētis o oppetivissētis |
| III plur. | oppetiissent o oppetivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oppĕtĕ |
| II plur. | oppĕtĭte |
| FUTUR |
| II sing. | oppĕtĭto |
| III sing. | oppĕtĭto |
| II plur. | oppĕtitōte |
| III plur. | oppĕtunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| oppĕtens, entis |
| FUTUR |
| oppetitūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| oppĕtĕre |
| PARFAIT |
| oppetiisse o oppetivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | oppetitūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | oppetitūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | oppĕtendi |
| Datif: | oppĕtendo |
| Accusatif: | ad oppĕtendum |
| Ablatif: | oppĕtendo |
| SUPIN |
| oppetitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OPPETO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|