Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | oppīlor |
| II sing. | oppīlāris, oppīlāre |
| III sing. | oppīlātur |
| I plur. | oppīlāmur |
| II plur. | oppīlamĭni |
| III plur. | oppīlantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oppīlābar |
| II sing. | oppīlabāris, oppīlabāre |
| III sing. | oppīlabātur |
| I plur. | oppīlabāmur |
| II plur. | oppīlabamĭni |
| III plur. | oppīlabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oppīlābor |
| II sing. | oppīlabĕris, oppīlabĕre |
| III sing. | oppīlabĭtur |
| I plur. | oppīlabĭmur |
| II plur. | oppīlabimĭni |
| III plur. | oppīlabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | oppilatus, –a, –um sum |
| II sing. | oppilatus, –a, –um es |
| III sing. | oppilatus, –a, –um est |
| I plur. | oppilati, –ae, –a sumus |
| II plur. | oppilati, –ae, –a estis |
| III plur. | oppilati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oppilatus, –a, –um eram |
| II sing. | oppilatus, –a, –um eras |
| III sing. | oppilatus, –a, –um erat |
| I plur. | oppilati, –ae, –a eramus |
| II plur. | oppilati, –ae, –a eratis |
| III plur. | oppilati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | oppilatus, –a, –um ero |
| II sing. | oppilatus, –a, –um eris |
| III sing. | oppilatus, –a, –um erit |
| I plur. | oppilati, –ae, –a erimus |
| II plur. | oppilati, –ae, –a eritis |
| III plur. | oppilati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | oppīler |
| II sing. | oppīlēris, oppīlēre |
| III sing. | oppīlētur |
| I plur. | oppīlēmur |
| II plur. | oppīlemĭni |
| III plur. | oppīlentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oppīlārer |
| II sing. | oppīlarēris, oppīlarēre |
| III sing. | oppīlarētur |
| I plur. | oppīlarēmur |
| II plur. | oppīlaremĭni |
| III plur. | oppīlarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | oppilatus, –a, –um sim |
| II sing. | oppilatus, –a, –um sis |
| III sing. | oppilatus, –a, –um sit |
| I plur. | oppilati, –ae, –a simus |
| II plur. | oppilati, –ae, –a sitis |
| III plur. | oppilati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | oppilatus, –a, –um essem |
| II sing. | oppilatus, –a, –um esses |
| III sing. | oppilatus, –a, –um esset |
| I plur. | oppilati, –ae, –a essemus |
| II plur. | oppilati, –ae, –a essetis |
| III plur. | oppilati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oppīlāre |
| II plur. | oppīlamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | oppīlātor |
| III sing. | oppīlātor |
| II plur. | – |
| III plur. | oppīlantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| oppilatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| oppīlāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | oppilatus, –a, –um esse |
| Plurale: | oppilati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| oppilatum esse |
| GERUNDIVO |
| oppīlandus, –a, –um |
| SUPIN |
| oppilatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OPPILOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
