Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | oppŭtor |
| II sing. | oppŭtāris, oppŭtāre |
| III sing. | oppŭtātur |
| I plur. | oppŭtāmur |
| II plur. | oppŭtamĭni |
| III plur. | oppŭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oppŭtābar |
| II sing. | oppŭtabāris, oppŭtabāre |
| III sing. | oppŭtabātur |
| I plur. | oppŭtabāmur |
| II plur. | oppŭtabamĭni |
| III plur. | oppŭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | oppŭtābor |
| II sing. | oppŭtabĕris, oppŭtabĕre |
| III sing. | oppŭtabĭtur |
| I plur. | oppŭtabĭmur |
| II plur. | oppŭtabimĭni |
| III plur. | oppŭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | opputatus, –a, –um sum |
| II sing. | opputatus, –a, –um es |
| III sing. | opputatus, –a, –um est |
| I plur. | opputati, –ae, –a sumus |
| II plur. | opputati, –ae, –a estis |
| III plur. | opputati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opputatus, –a, –um eram |
| II sing. | opputatus, –a, –um eras |
| III sing. | opputatus, –a, –um erat |
| I plur. | opputati, –ae, –a eramus |
| II plur. | opputati, –ae, –a eratis |
| III plur. | opputati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | opputatus, –a, –um ero |
| II sing. | opputatus, –a, –um eris |
| III sing. | opputatus, –a, –um erit |
| I plur. | opputati, –ae, –a erimus |
| II plur. | opputati, –ae, –a eritis |
| III plur. | opputati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | oppŭter |
| II sing. | oppŭtēris, oppŭtēre |
| III sing. | oppŭtētur |
| I plur. | oppŭtēmur |
| II plur. | oppŭtemĭni |
| III plur. | oppŭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | oppŭtārer |
| II sing. | oppŭtarēris, oppŭtarēre |
| III sing. | oppŭtarētur |
| I plur. | oppŭtarēmur |
| II plur. | oppŭtaremĭni |
| III plur. | oppŭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | opputatus, –a, –um sim |
| II sing. | opputatus, –a, –um sis |
| III sing. | opputatus, –a, –um sit |
| I plur. | opputati, –ae, –a simus |
| II plur. | opputati, –ae, –a sitis |
| III plur. | opputati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | opputatus, –a, –um essem |
| II sing. | opputatus, –a, –um esses |
| III sing. | opputatus, –a, –um esset |
| I plur. | opputati, –ae, –a essemus |
| II plur. | opputati, –ae, –a essetis |
| III plur. | opputati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | oppŭtāre |
| II plur. | oppŭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | oppŭtātor |
| III sing. | oppŭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | oppŭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| opputatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| oppŭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | opputatus, –a, –um esse |
| Plurale: | opputati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| opputatum esse |
| GERUNDIVO |
| oppŭtandus, –a, –um |
| SUPIN |
| opputatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OPPUTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
