Déclinaison / Conjugueur latin
ospicor - Diathèse active
(ospicor, ospicāris, ospicāri, ospicatus, ospicatum)
verbe transitif e intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | ospicor |
II sing. | ospicāris, ospicāre |
III sing. | ospicātur |
I plur. | ospicāmur |
II plur. | ospicamĭni |
III plur. | ospicantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ospicābar |
II sing. | ospicabāris, ospicabāre |
III sing. | ospicabātur |
I plur. | ospicabāmur |
II plur. | ospicabamĭni |
III plur. | ospicabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ospicābor |
II sing. | ospicabĕris, ospicabĕre |
III sing. | ospicabĭtur |
I plur. | ospicabĭmur |
II plur. | ospicabimĭni |
III plur. | ospicabuntur |
PARFAIT |
I sing. | ospicatus, a, um sum |
II sing. | ospicatus, a, um es |
III sing. | ospicatus, a, um est |
I plur. | ospicati, ae, a sumus |
II plur. | ospicati, ae, a estis |
III plur. | ospicati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | ospicatus, a, um eram |
II sing. | ospicatus, a, um eras |
III sing. | ospicatus, a, um erat |
I plur. | ospicati, ae, a eramus |
II plur. | ospicati, ae, a eratis |
III plur. | ospicati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ospicatus, a, um ero |
II sing. | ospicatus, a, um eris |
III sing. | ospicatus, a, um erit |
I plur. | ospicati, ae, a erimus |
II plur. | ospicati, ae, a eritis |
III plur. | ospicati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ospicer |
II sing. | ospicēris, ospicēre |
III sing. | ospicētur |
I plur. | ospicēmur |
II plur. | ospicemĭni |
III plur. | ospicentur |
IMPARFAIT |
I sing. | ospicārer |
II sing. | ospicarēris, ospicarēre |
III sing. | ospicarētur |
I plur. | ospicarēmur |
II plur. | ospicaremĭni |
III plur. | ospicarentur |
PARFAIT |
I sing. | ospicatus, a, um sim |
II sing. | ospicatus, a, um sis |
III sing. | ospicatus, a, um sit |
I plur. | ospicati, ae, a simus |
II plur. | ospicati, ae, a sitis |
III plur. | ospicati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | ospicatus, a, um essem |
II sing. | ospicatus, a, um esses |
III sing. | ospicatus, a, um esset |
I plur. | ospicati, ae, a essemus |
II plur. | ospicati, ae, a essetis |
III plur. | ospicati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ospicāre |
II plur. | ospicamĭni |
FUTUR |
II sing. | ospicātor |
III sing. | ospicātor |
II plur. | |
III plur. | ospicantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
ospicāri |
PARFAIT |
Singolare: | ospicatus, a, um esse |
Plurale: | ospicati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | ospicatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | ospicatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
ospicans, antis |
FUTUR |
ospicatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | ospicatum |
Passivo: | ospicatu |
GERUNDIF |
Génitif: | ospicandi |
Datif: | ospicando |
Accusatif: | ospicandum |
Ablatif: | ospicando |
|
GERUNDIVO |
ospicandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:OSPICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|