Déclinaison / Conjugueur latin
percognoscor - Diathèse passive
(percognosco, percognoscis, percognovi, percognoscĕre, percognitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | percognoscor |
| II sing. | percognoscĕris, percognoscĕre |
| III sing. | percognoscĭtur |
| I plur. | percognoscĭmur |
| II plur. | percognoscimĭni |
| III plur. | percognoscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percognoscēbar |
| II sing. | percognoscebāris, percognoscebāre |
| III sing. | percognoscebātur |
| I plur. | percognoscebāmur |
| II plur. | percognoscebamĭni |
| III plur. | percognoscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | percognoscar |
| II sing. | percognoscēris, percognoscēre |
| III sing. | percognoscētur |
| I plur. | percognoscēmur |
| II plur. | percognoscemĭni |
| III plur. | percognoscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | percognitus, –a, –um sum |
| II sing. | percognitus, –a, –um es |
| III sing. | percognitus, –a, –um est |
| I plur. | percogniti, –ae, –a sumus |
| II plur. | percogniti, –ae, –a estis |
| III plur. | percogniti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percognitus, –a, –um eram |
| II sing. | percognitus, –a, –um eras |
| III sing. | percognitus, –a, –um erat |
| I plur. | percogniti, –ae, –a eramus |
| II plur. | percogniti, –ae, –a eratis |
| III plur. | percogniti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | percognitus, –a, –um ero |
| II sing. | percognitus, –a, –um eris |
| III sing. | percognitus, –a, –um erit |
| I plur. | percogniti, –ae, –a erimus |
| II plur. | percogniti, –ae, –a eritis |
| III plur. | percogniti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | percognoscar |
| II sing. | percognoscāris, percognoscāre |
| III sing. | percognoscātur |
| I plur. | percognoscāmur |
| II plur. | percognoscamĭni |
| III plur. | percognoscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | percognoscĕrer |
| II sing. | percognoscerēris, percognoscerēre |
| III sing. | percognoscerētur |
| I plur. | percognoscerēmur |
| II plur. | percognosceremĭni |
| III plur. | percognoscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | percognitus, –a, –um sim |
| II sing. | percognitus, –a, –um sis |
| III sing. | percognitus, –a, –um sit |
| I plur. | percogniti, –ae, –a simus |
| II plur. | percogniti, –ae, –a sitis |
| III plur. | percogniti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | percognitus, –a, –um essem |
| II sing. | percognitus, –a, –um esses |
| III sing. | percognitus, –a, –um esset |
| I plur. | percogniti, –ae, –a essemus |
| II plur. | percogniti, –ae, –a essetis |
| III plur. | percogniti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | percognoscĕre |
| II plur. | percognoscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | percognoscĭtor |
| III sing. | percognoscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | percognoscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| percognitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| percognosci |
| PARFAIT |
| Singolare: | percognitus, –a, –um esse |
| Plurale: | percogniti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| percognitum esse |
| GERUNDIVO |
| percognoscendus, –a, –um |
| SUPIN |
| percognitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERCOGNOSCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
