Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | perdūcor |
| II sing. | perdūcĕris, perdūcĕre |
| III sing. | perdūcĭtur |
| I plur. | perdūcĭmur |
| II plur. | perdūcimĭni |
| III plur. | perdūcuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perdūcēbar |
| II sing. | perdūcebāris, perdūcebāre |
| III sing. | perdūcebātur |
| I plur. | perdūcebāmur |
| II plur. | perdūcebamĭni |
| III plur. | perdūcebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | perdūcar |
| II sing. | perdūcēris, perdūcēre |
| III sing. | perdūcētur |
| I plur. | perdūcēmur |
| II plur. | perdūcemĭni |
| III plur. | perdūcentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perductus, –a, –um sum |
| II sing. | perductus, –a, –um es |
| III sing. | perductus, –a, –um est |
| I plur. | perducti, –ae, –a sumus |
| II plur. | perducti, –ae, –a estis |
| III plur. | perducti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perductus, –a, –um eram |
| II sing. | perductus, –a, –um eras |
| III sing. | perductus, –a, –um erat |
| I plur. | perducti, –ae, –a eramus |
| II plur. | perducti, –ae, –a eratis |
| III plur. | perducti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | perductus, –a, –um ero |
| II sing. | perductus, –a, –um eris |
| III sing. | perductus, –a, –um erit |
| I plur. | perducti, –ae, –a erimus |
| II plur. | perducti, –ae, –a eritis |
| III plur. | perducti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | perdūcar |
| II sing. | perdūcāris, perdūcāre |
| III sing. | perdūcātur |
| I plur. | perdūcāmur |
| II plur. | perdūcamĭni |
| III plur. | perdūcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | perdūcĕrer |
| II sing. | perdūcerēris, perdūcerēre |
| III sing. | perdūcerētur |
| I plur. | perdūcerēmur |
| II plur. | perdūceremĭni |
| III plur. | perdūcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | perductus, –a, –um sim |
| II sing. | perductus, –a, –um sis |
| III sing. | perductus, –a, –um sit |
| I plur. | perducti, –ae, –a simus |
| II plur. | perducti, –ae, –a sitis |
| III plur. | perducti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | perductus, –a, –um essem |
| II sing. | perductus, –a, –um esses |
| III sing. | perductus, –a, –um esset |
| I plur. | perducti, –ae, –a essemus |
| II plur. | perducti, –ae, –a essetis |
| III plur. | perducti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | perdūcĕre |
| II plur. | perdūcimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | perdūcĭtor |
| III sing. | perdūcĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | perdūcuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| perductus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| perdūci |
| PARFAIT |
| Singolare: | perductus, –a, –um esse |
| Plurale: | perducti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| perductum esse |
| GERUNDIVO |
| perdūcendus, –a, –um |
| SUPIN |
| perductu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERDUCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
