Déclinaison / Conjugueur latin
perpŏlĭor - Diathèse passive
(perpŏlĭo, perpŏlis, perpolii, perpŏlīre, perpolitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | perpŏlĭor |
II sing. | perpŏlīris, perpŏlīre |
III sing. | perpŏlītur |
I plur. | perpŏlīmur |
II plur. | perpŏlimĭni |
III plur. | perpŏliuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | perpŏliēbar |
II sing. | perpŏliebāris, perpŏliebāre |
III sing. | perpŏliebātur |
I plur. | perpŏliebāmur |
II plur. | perpŏliebamĭni |
III plur. | perpŏliebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | perpŏlĭar |
II sing. | perpŏliēris, perpŏliēre |
III sing. | perpŏliētur |
I plur. | perpŏliēmur |
II plur. | perpŏliemĭni |
III plur. | perpŏlientur |
PARFAIT |
I sing. | perpolitus, –a, –um sum |
II sing. | perpolitus, –a, –um es |
III sing. | perpolitus, –a, –um est |
I plur. | perpoliti, –ae, –a sumus |
II plur. | perpoliti, –ae, –a estis |
III plur. | perpoliti, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | perpolitus, –a, –um eram |
II sing. | perpolitus, –a, –um eras |
III sing. | perpolitus, –a, –um erat |
I plur. | perpoliti, –ae, –a eramus |
II plur. | perpoliti, –ae, –a eratis |
III plur. | perpoliti, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | perpolitus, –a, –um ero |
II sing. | perpolitus, –a, –um eris |
III sing. | perpolitus, –a, –um erit |
I plur. | perpoliti, –ae, –a erimus |
II plur. | perpoliti, –ae, –a eritis |
III plur. | perpoliti, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | perpŏlĭar |
II sing. | perpŏliāris, perpŏliāre |
III sing. | perpŏliātur |
I plur. | perpŏliāmur |
II plur. | perpŏliamĭni |
III plur. | perpŏliantur |
IMPARFAIT |
I sing. | perpŏlīrer |
II sing. | perpŏlirēris, perpoliirēre |
III sing. | perpŏlirētur |
I plur. | perpŏlirēmur |
II plur. | perpŏlirēmini |
III plur. | perpŏlirentur |
PARFAIT |
I sing. | perpolitus, –a, –um sim |
II sing. | perpolitus, –a, –um sis |
III sing. | perpolitus, –a, –um sit |
I plur. | perpoliti, –ae, –a simus |
II plur. | perpoliti, –ae, –a sitis |
III plur. | perpoliti, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | perpolitus, –a, –um essem |
II sing. | perpolitus, –a, –um esses |
III sing. | perpolitus, –a, –um esset |
I plur. | perpoliti, –ae, –a essemus |
II plur. | perpoliti, –ae, –a essetis |
III plur. | perpoliti, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | perpŏlīre |
II plur. | perpŏlimĭni |
FUTUR |
II sing. | perpŏlītor |
III sing. | perpŏlītor |
II plur. | – |
III plur. | perpŏliuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
perpolitus, –a, –um |
INFINITO |
PRÉSENT |
perpŏlīri |
PARFAIT |
Singolare: | perpolitus, –a, –um esse |
Plurale: | perpoliti, –ae, –a esse |
FUTUR |
perpolitum esse |
GERUNDIVO |
perpŏliendus, –a, –um |
SUPIN |
perpolitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERPOLIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|