Déclinaison / Conjugueur latin
persolvor - Diathèse passive
(persolvo, persolvis, persolvi, persolvĕre, persolutum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | persolvor |
II sing. | persolvĕris, persolvĕre |
III sing. | persolvĭtur |
I plur. | persolvĭmur |
II plur. | persolvimĭni |
III plur. | persolvuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | persolvēbar |
II sing. | persolvebāris, persolvebāre |
III sing. | persolvebātur |
I plur. | persolvebāmur |
II plur. | persolvebamĭni |
III plur. | persolvebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | persolvar |
II sing. | persolvēris, persolvēre |
III sing. | persolvētur |
I plur. | persolvēmur |
II plur. | persolvemĭni |
III plur. | persolventur |
PARFAIT |
I sing. | persolutus, a, um sum |
II sing. | persolutus, a, um es |
III sing. | persolutus, a, um est |
I plur. | persoluti, ae, a sumus |
II plur. | persoluti, ae, a estis |
III plur. | persoluti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | persolutus, a, um eram |
II sing. | persolutus, a, um eras |
III sing. | persolutus, a, um erat |
I plur. | persoluti, ae, a eramus |
II plur. | persoluti, ae, a eratis |
III plur. | persoluti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | persolutus, a, um ero |
II sing. | persolutus, a, um eris |
III sing. | persolutus, a, um erit |
I plur. | persoluti, ae, a erimus |
II plur. | persoluti, ae, a eritis |
III plur. | persoluti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | persolvar |
II sing. | persolvāris, persolvāre |
III sing. | persolvātur |
I plur. | persolvāmur |
II plur. | persolvamĭni |
III plur. | persolvantur |
IMPARFAIT |
I sing. | persolvĕrer |
II sing. | persolverēris, persolverēre |
III sing. | persolverētur |
I plur. | persolverēmur |
II plur. | persolveremĭni |
III plur. | persolverentur |
PARFAIT |
I sing. | persolutus, a, um sim |
II sing. | persolutus, a, um sis |
III sing. | persolutus, a, um sit |
I plur. | persoluti, ae, a simus |
II plur. | persoluti, ae, a sitis |
III plur. | persoluti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | persolutus, a, um essem |
II sing. | persolutus, a, um esses |
III sing. | persolutus, a, um esset |
I plur. | persoluti, ae, a essemus |
II plur. | persoluti, ae, a essetis |
III plur. | persoluti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | persolvĕre |
II plur. | persolvimĭni |
FUTUR |
II sing. | persolvĭtor |
III sing. | persolvĭtor |
II plur. | |
III plur. | persolvuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
persolutus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
persolvi |
PARFAIT |
Singolare: | persolutus, a, um esse |
Plurale: | persoluti, ae, a esse |
FUTUR |
persolutum esse |
GERUNDIVO |
persolvendus, a, um |
SUPIN |
persolutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PERSOLVOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|