Déclinaison / Conjugueur latin
pĭgrĭtor - Diathèse active
(pĭgrĭtor, pĭgrĭtāris, pĭgrĭtāri, pigritatus, pigritatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | pĭgrĭtor |
II sing. | pĭgrĭtāris, pĭgrĭtāre |
III sing. | pĭgrĭtātur |
I plur. | pĭgrĭtāmur |
II plur. | pĭgrĭtamĭni |
III plur. | pĭgrĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | pĭgrĭtābar |
II sing. | pĭgrĭtabāris, pĭgrĭtabāre |
III sing. | pĭgrĭtabātur |
I plur. | pĭgrĭtabāmus |
II plur. | pĭgrĭtabamĭni |
III plur. | pĭgrĭtantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | pĭgrĭtābor |
II sing. | pĭgrĭtabĕris, pĭgrĭtabĕre |
III sing. | pĭgrĭtabĭtur |
I plur. | pĭgrĭtabĭmur |
II plur. | pĭgrĭtabimĭni |
III plur. | pĭgrĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | pigritatus, –a, –um sum |
II sing. | pigritatus, –a, –um es |
III sing. | pigritatus, –a, –um est |
I plur. | pigritati, –ae, –a sumus |
II plur. | pigritati, –ae, –a estis |
III plur. | pigritati, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | pigritatus, –a, –um eram |
II sing. | pigritatus, –a, –um eras |
III sing. | pigritatus, –a, –um erat |
I plur. | pigritati, –ae, –a eramus |
II plur. | pigritati, –ae, –a eratis |
III plur. | pigritati, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | pigritatus, –a, –um ero |
II sing. | pigritatus, –a, –um eris |
III sing. | pigritatus, –a, –um erit |
I plur. | pigritati, –ae, –a erimus |
II plur. | pigritati, –ae, –a eritis |
III plur. | pigritati, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | pĭgrĭter |
II sing. | pĭgrĭtēris, pĭgrĭtēre |
III sing. | pĭgrĭtētur |
I plur. | pĭgrĭtēmur |
II plur. | pĭgrĭtemĭni |
III plur. | pĭgrĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | pĭgrĭtārer |
II sing. | pĭgrĭtarēris, pĭgrĭtarēre |
III sing. | pĭgrĭtarētur |
I plur. | pĭgrĭtāremur |
II plur. | pĭgrĭtaremĭni |
III plur. | pĭgrĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | pigritatus, –a, –um sim |
II sing. | pigritatus, –a, –um sis |
III sing. | pigritatus, –a, –um sit |
I plur. | pigritati, –ae, –a simus |
II plur. | pigritati, –ae, –a sitis |
III plur. | pigritati, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | pigritatus, –a, –um essem |
II sing. | pigritatus, –a, –um esses |
III sing. | pigritatus, –a, –um esset |
I plur. | pigritati, –ae, –a essemus |
II plur. | pigritati, –ae, –a essetis |
III plur. | pigritati, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | pĭgrĭtāre |
II plur. | pĭgrĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | pĭgrĭtātor |
III sing. | pĭgrĭtātor |
II plur. | – |
III plur. | pĭgrĭtantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
pĭgrĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | pigritatus, –a, –um esse |
Plurale: | pigritati, –ae, –a esse |
FUTUR |
Singolare: | pigritatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | pigritatūros, –as, –a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
pĭgrĭtans, –antis |
FUTUR |
pigritatūrūs, –a, –ūm |
SUPIN |
Attivo: | pigritatum |
Passivo: | – |
GERUNDIF |
Génitif: | pĭgrĭtandi |
Datif: | pĭgrĭtando |
Accusatif: | pĭgrĭtandum |
Ablatif: | pĭgrĭtando |
|
GERUNDIVO |
– |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PIGRITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|