Déclinaison / Conjugueur latin
pollĭcĕor - Diathèse active
(pollĭcĕor, pollĭcēris, pollĭcēri, pollicitus, pollicitum)
verbe transitif déponent II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | pollĭcĕor |
II sing. | pollĭcēris, pollĭcēre |
III sing. | pollĭcētur |
I plur. | pollĭcēmur |
II plur. | pollĭcemĭni |
III plur. | pollĭcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | pollĭcēbar |
II sing. | pollĭcebāris |
III sing. | pollĭcebātur |
I plur. | pollĭcebāmur |
II plur. | pollĭcebamĭni |
III plur. | pollĭcebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | pollĭcēbor |
II sing. | pollĭcebĕris |
III sing. | pollĭcebĭtur |
I plur. | pollĭcebĭmur |
II plur. | pollĭcebimĭni |
III plur. | pollĭcebuntur |
PARFAIT |
I sing. | pollicitus, a, um sum |
II sing. | pollicitus, a, um es |
III sing. | pollicitus, a, um est |
I plur. | polliciti, ae, a sumus |
II plur. | polliciti, ae, a estis |
III plur. | polliciti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | pollicitus, a, um eram |
II sing. | pollicitus, a, um eras |
III sing. | pollicitus, a, um erat |
I plur. | polliciti, ae, a eramus |
II plur. | polliciti, ae, a eratis |
III plur. | polliciti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | pollicitus, a, um ero |
II sing. | pollicitus, a, um eris |
III sing. | pollicitus, a, um erit |
I plur. | polliciti, ae, a erimus |
II plur. | polliciti, ae, a eritis |
III plur. | polliciti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | pollĭcĕar |
II sing. | pollĭceāris, pollĭceāre |
III sing. | pollĭceātur |
I plur. | pollĭceāmur |
II plur. | pollĭceamĭni |
III plur. | pollĭceantur |
IMPARFAIT |
I sing. | pollĭcērer |
II sing. | pollĭcerēris, pollĭcerēre |
III sing. | pollĭcerētur |
I plur. | pollĭcerēmur |
II plur. | pollĭceremĭni |
III plur. | pollĭcerentur |
PARFAIT |
I sing. | pollicitus, a, um sim |
II sing. | pollicitus, a, um sis |
III sing. | pollicitus, a, um sit |
I plur. | polliciti, ae, a simus |
II plur. | polliciti, ae, a sitis |
III plur. | polliciti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | pollicitus, a, um essem |
II sing. | pollicitus, a, um esses |
III sing. | pollicitus, a, um esset |
I plur. | polliciti, ae, a essemus |
II plur. | polliciti, ae, a essetis |
III plur. | polliciti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | pollĭcēre |
II plur. | pollĭcemĭni |
FUTUR |
II sing. | pollĭcētor |
III sing. | pollĭcētor |
II plur. | |
III plur. | pollĭcentor |
INFINITO |
PRÉSENT |
pollĭcēri |
PARFAIT |
Singolare: | pollicitus, a, um esse |
Plurale: | polliciti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | pollicitūrūm, am, ūm |
Plurale: | pollicitūros, as, a |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
pollĭcens, entis |
FUTUR |
pollicitūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | pollicitum |
Passivo: | pollicitu |
GERUNDIF |
Génitif: | pollĭcandi |
Datif: | pollĭcando |
Accusatif: | pollĭcandum |
Ablatif: | pollĭcando |
|
GERUNDIVO |
pollĭcendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:POLLICEOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|