Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | potestativus |
Gen. | potestativi |
Dat. | potestativo |
Acc. | potestativum |
Abl. | potestativo |
Voc. | potestative |
PLURIEL |
Nom. | potestativi |
Gen. | potestativōrum |
Dat. | potestativis |
Acc. | potestativos |
Abl. | potestativis |
Voc. | potestativi |
SINGULIER |
Nom. | potestativă |
Gen. | potestativae |
Dat. | potestativae |
Acc. | potestativam |
Abl. | potestativā |
Voc. | potestativă |
PLURIEL |
Nom. | potestativae |
Gen. | potestativārum |
Dat. | potestativis |
Acc. | potestativas |
Abl. | potestativis |
Voc. | potestativae |
SINGULIER |
Nom. | potestativum |
Gen. | potestativi |
Dat. | potestativo |
Acc. | potestativum |
Abl. | potestativo |
Voc. | potestativum |
PLURIEL |
Nom. | potestativa |
Gen. | potestativōrum |
Dat. | potestativis |
Acc. | potestativa |
Abl. | potestativis | |