Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praeăcŭor |
| II sing. | praeăcŭĕris, praeăcŭĕre |
| III sing. | praeăcŭĭtur |
| I plur. | praeăcŭĭmur |
| II plur. | praeăcŭimĭni |
| III plur. | praeăcŭuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeăcŭēbar |
| II sing. | praeăcŭebāris, praeăcŭebāre |
| III sing. | praeăcŭebātur |
| I plur. | praeăcŭebāmur |
| II plur. | praeăcŭebamĭni |
| III plur. | praeăcŭebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praeăcŭar |
| II sing. | praeăcŭēris, praeăcŭēre |
| III sing. | praeăcŭētur |
| I plur. | praeăcŭēmur |
| II plur. | praeăcŭemĭni |
| III plur. | praeăcŭentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeacutus, –a, –um sum |
| II sing. | praeacutus, –a, –um es |
| III sing. | praeacutus, –a, –um est |
| I plur. | praeacuti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeacuti, –ae, –a estis |
| III plur. | praeacuti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeacutus, –a, –um eram |
| II sing. | praeacutus, –a, –um eras |
| III sing. | praeacutus, –a, –um erat |
| I plur. | praeacuti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeacuti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeacuti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeacutus, –a, –um ero |
| II sing. | praeacutus, –a, –um eris |
| III sing. | praeacutus, –a, –um erit |
| I plur. | praeacuti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeacuti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeacuti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praeăcŭar |
| II sing. | praeăcŭāris, praeăcŭāre |
| III sing. | praeăcŭātur |
| I plur. | praeăcŭāmur |
| II plur. | praeăcŭamĭni |
| III plur. | praeăcŭantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praeăcŭĕrer |
| II sing. | praeăcŭerēris, praeăcŭerēre |
| III sing. | praeăcŭerētur |
| I plur. | praeăcŭerēmur |
| II plur. | praeăcŭeremĭni |
| III plur. | praeăcŭerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeacutus, –a, –um sim |
| II sing. | praeacutus, –a, –um sis |
| III sing. | praeacutus, –a, –um sit |
| I plur. | praeacuti, –ae, –a simus |
| II plur. | praeacuti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeacuti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeacutus, –a, –um essem |
| II sing. | praeacutus, –a, –um esses |
| III sing. | praeacutus, –a, –um esset |
| I plur. | praeacuti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeacuti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeacuti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praeăcŭĕre |
| II plur. | praeăcŭimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praeăcŭĭtor |
| III sing. | praeăcŭĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praeăcŭuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeacutus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praeăcŭi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeacutus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeacuti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praeacutum esse |
| GERUNDIVO |
| praeăcŭendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praeacutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEACUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
