Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praebĕor |
| II sing. | praebēris, praebēre |
| III sing. | praebētur |
| I plur. | praebēmur |
| II plur. | praebemĭni |
| III plur. | praebentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praebēbar |
| II sing. | praebebāris |
| III sing. | praebebātur |
| I plur. | praebebāmur |
| II plur. | praebebamĭni |
| III plur. | praebebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praebēbor |
| II sing. | praebebĕris, praebebĕre |
| III sing. | praebebĭtur |
| I plur. | praebebĭmur |
| II plur. | praebebimĭni |
| III plur. | praebebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praebitus, –a, –um sum |
| II sing. | praebitus, –a, –um es |
| III sing. | praebitus, –a, –um est |
| I plur. | praebiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praebiti, –ae, –a estis |
| III plur. | praebiti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praebitus, –a, –um eram |
| II sing. | praebitus, –a, –um eras |
| III sing. | praebitus, –a, –um erat |
| I plur. | praebiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praebiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praebiti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praebitus, –a, –um ero |
| II sing. | praebitus, –a, –um eris |
| III sing. | praebitus, –a, –um erit |
| I plur. | praebiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praebiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praebiti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praebĕar |
| II sing. | praebeāris, praebeāre |
| III sing. | praebeātur |
| I plur. | praebeāmur |
| II plur. | praebeamĭni |
| III plur. | praebeantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praebērer |
| II sing. | praeberēris, praeberēre |
| III sing. | praeberētur |
| I plur. | praeberēmur |
| II plur. | praeberemĭni |
| III plur. | praeberentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praebitus, –a, –um sim |
| II sing. | praebitus, –a, –um sis |
| III sing. | praebitus, –a, –um sit |
| I plur. | praebiti, –ae, –a simus |
| II plur. | praebiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praebiti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praebitus, –a, –um essem |
| II sing. | praebitus, –a, –um esses |
| III sing. | praebitus, –a, –um esset |
| I plur. | praebiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praebiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praebiti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praebēre |
| II plur. | praebemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praebētor |
| III sing. | praebētor |
| II plur. | – |
| III plur. | praebentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praebitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praebēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praebitus, –a, –um esse |
| Plurale: | praebiti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praebitum esse |
| GERUNDIVO |
| praebendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praebitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEBEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
