GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praecŭtĭo - Diathèse active

(praecŭtĭo, praecŭtis, praecŭtĕre)

verbe transitif III conjugaison in -io

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praecŭtĭo
 II sing. praecŭtis
 III sing. praecŭtit
 I plur. praecŭtīmus
 II plur. praecŭtītis
 III plur. praecŭtiunt
IMPARFAIT
 I sing. praecŭtiēbam
 II sing. praecŭtiēbas
 III sing. praecŭtiēbat
 I plur. praecŭtiebāmus
 II plur. praecŭtiebātis
 III plur. praecŭtiēbant
FUTUR SIMPLE
 I sing. praecŭtĭam
 II sing. praecŭtĭes
 III sing. praecŭtĭet
 I plur. praecŭtiēmus
 II plur. praecŭtiētis
 III plur. praecŭtĭent
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praecŭtĭam
 II sing. praecŭtĭas
 III sing. praecŭtĭat
 I plur. praecŭtiāmus
 II plur. praecŭtiātis
 III plur. praecŭtĭant
IMPARFAIT
 I sing. praecŭtĕrem
 II sing. praecŭtĕres
 III sing. praecŭtĕret
 I plur. praecŭterēmus
 II plur. praecŭterētis
 III plur. praecŭtĕrent
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praecŭte
 II plur. praecŭtĭte
FUTUR
 II sing. praecŭtĭto
 III sing. praecŭtĭto
 II plur. praecŭtitōte
 III plur. praecŭtiunto
PARTICIPE
PRÉSENT
 praecŭtiens, –ientis
FUTUR
 –
INFINITIF
PRÉSENT
 praecŭtĕre
PARFAIT
 –
FUTUR
 Singolare: –
 Plurale: –
GERUNDIF
 Génitif: praecŭtiendi
 Datif: praecŭtiendo
 Accusatif: ad praecŭtiendum
 Ablatif: praecŭtiendo
SUPIN
 –

Voir la forme passive de ce verbe

<<  praecŭtiens praecŭtĭor  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAECUTIO100}} ---CACHE---