Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praecŭtĭo |
II sing. | praecŭtis |
III sing. | praecŭtit |
I plur. | praecŭtīmus |
II plur. | praecŭtītis |
III plur. | praecŭtiunt |
IMPARFAIT |
I sing. | praecŭtiēbam |
II sing. | praecŭtiēbas |
III sing. | praecŭtiēbat |
I plur. | praecŭtiebāmus |
II plur. | praecŭtiebātis |
III plur. | praecŭtiēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praecŭtĭam |
II sing. | praecŭtĭes |
III sing. | praecŭtĭet |
I plur. | praecŭtiēmus |
II plur. | praecŭtiētis |
III plur. | praecŭtĭent |
PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
PRÉSENT |
I sing. | praecŭtĭam |
II sing. | praecŭtĭas |
III sing. | praecŭtĭat |
I plur. | praecŭtiāmus |
II plur. | praecŭtiātis |
III plur. | praecŭtĭant |
IMPARFAIT |
I sing. | praecŭtĕrem |
II sing. | praecŭtĕres |
III sing. | praecŭtĕret |
I plur. | praecŭterēmus |
II plur. | praecŭterētis |
III plur. | praecŭtĕrent |
PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | |
II sing. | |
III sing. | |
I plur. | |
II plur. | |
III plur. | |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praecŭte |
II plur. | praecŭtĭte |
FUTUR |
II sing. | praecŭtĭto |
III sing. | praecŭtĭto |
II plur. | praecŭtitōte |
III plur. | praecŭtiunto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
praecŭtiens, ientis |
FUTUR |
|
INFINITIF |
PRÉSENT |
praecŭtĕre |
PARFAIT |
|
FUTUR |
Singolare: | |
Plurale: | |
GERUNDIF |
Génitif: | praecŭtiendi |
Datif: | praecŭtiendo |
Accusatif: | ad praecŭtiendum |
Ablatif: | praecŭtiendo |
SUPIN |
|
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECUTIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|