GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praefŭro - Diathèse active

(praefŭro, praefŭris, praefŭrĕre)

verbe intransitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praefŭro
 II sing. praefŭris
 III sing. praefŭrit
 I plur. praefŭrĭmus
 II plur. praefŭrĭtis
 III plur. praefŭrunt
IMPARFAIT
 I sing. praefŭrēbam
 II sing. praefŭrēbas
 III sing. praefŭrēbat
 I plur. praefŭrebāmus
 II plur. praefŭrebātis
 III plur. praefŭrēbant
FUTUR SIMPLE
 I sing. praefŭram
 II sing. praefŭres
 III sing. praefŭret
 I plur. praefŭrēmus
 II plur. praefŭrētis
 III plur. praefŭrent
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praefŭram
 II sing. praefŭras
 III sing. praefŭrat
 I plur. praefŭrāmus
 II plur. praefŭrātis
 III plur. praefŭrant
IMPARFAIT
 I sing. praefŭrĕrem
 II sing. praefŭrĕres
 III sing. praefŭrĕret
 I plur. praefŭrerēmus
 II plur. praefŭrerētis
 III plur. praefŭrĕrent
PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. –
 II sing. –
 III sing. –
 I plur. –
 II plur. –
 III plur. –
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praefŭrĕ
 II plur. praefŭrĭte
FUTUR
 II sing. praefŭrĭto
 III sing. praefŭrĭto
 II plur. praefŭritōte
 III plur. praefŭrunto
PARTICIPE
PRÉSENT
 praefŭrens, –entis
FUTUR
 –
INFINITIF
PRÉSENT
 praefŭrĕre
PARFAIT
 –
FUTUR
 Singolare: –
 Plurale: –
GERUNDIF
 Génitif: praefŭrendi
 Datif: praefŭrendo
 Accusatif: ad praefŭrendum
 Ablatif: praefŭrendo
SUPIN
 –



<<  praefurnĭum praegaudens  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEFURO100}} ---CACHE---