Déclinaison / Conjugueur latin
praeiăcĭor - Diathèse passive
(praeiăcĭo, praeiăcis, i, praeiăcĕre, praeiactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praeiăcĭor |
II sing. | praeiăcĕris, praeiăcĕre |
III sing. | praeiăcĭtur |
I plur. | praeiăcĭmur |
II plur. | praeiăcimĭni |
III plur. | praeiăciuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praeiăciēbar |
II sing. | praeiăciebāris, praeiăciebāre |
III sing. | praeiăciebātur |
I plur. | praeiăciebāmur |
II plur. | praeiăciebamĭni |
III plur. | praeiăciebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praeiăcĭar |
II sing. | praeiăciēris, praeiăciēre |
III sing. | praeiăciētur |
I plur. | praeiăciēmur |
II plur. | praeiăciemĭni |
III plur. | praeiăcientur |
PARFAIT |
I sing. | praeiactus, a, um sum |
II sing. | praeiactus, a, um es |
III sing. | praeiactus, a, um est |
I plur. | praeiacti, ae, a sumus |
II plur. | praeiacti, ae, a estis |
III plur. | praeiacti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeiactus, a, um eram |
II sing. | praeiactus, a, um eras |
III sing. | praeiactus, a, um erat |
I plur. | praeiacti, ae, a eramus |
II plur. | praeiacti, ae, a eratis |
III plur. | praeiacti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praeiactus, a, um ero |
II sing. | praeiactus, a, um eris |
III sing. | praeiactus, a, um erit |
I plur. | praeiacti, ae, a erimus |
II plur. | praeiacti, ae, a eritis |
III plur. | praeiacti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praeiăcĭar |
II sing. | praeiăciāris, praeiăciāre |
III sing. | praeiăciātur |
I plur. | praeiăciāmur |
II plur. | praeiăciamĭni |
III plur. | praeiăciantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praeiăcĕrer |
II sing. | praeiăcerēris, praeiăcerēre |
III sing. | praeiăcerētur |
I plur. | praeiăcerēmur |
II plur. | praeiăceremĭni |
III plur. | praeiăcerentur |
PARFAIT |
I sing. | praeiactus, a, um sim |
II sing. | praeiactus, a, um sis |
III sing. | praeiactus, a, um sit |
I plur. | praeiacti, ae, a simus |
II plur. | praeiacti, ae, a sitis |
III plur. | praeiacti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeiactus, a, um essem |
II sing. | praeiactus, a, um esses |
III sing. | praeiactus, a, um esset |
I plur. | praeiacti, ae, a essemus |
II plur. | praeiacti, ae, a essetis |
III plur. | praeiacti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | |
II plur. | |
FUTUR |
II sing. | |
III sing. | |
II plur. | |
III plur. | |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praeiactus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praeiăci |
PARFAIT |
Singolare: | praeiactus, a, um esse |
Plurale: | praeiacti, ae, a esse |
FUTUR |
praeiactum esse |
GERUNDIVO |
praeiăciendus, a, um |
SUPIN |
praeiactu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEIACIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|