Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praelautus |
Gen. | praelauti |
Dat. | praelauto |
Acc. | praelautum |
Abl. | praelauto |
Voc. | praelaute |
PLURIEL |
Nom. | praelauti |
Gen. | praelautōrum |
Dat. | praelautis |
Acc. | praelautos |
Abl. | praelautis |
Voc. | praelauti |
SINGULIER |
Nom. | praelaută |
Gen. | praelautae |
Dat. | praelautae |
Acc. | praelautam |
Abl. | praelautā |
Voc. | praelaută |
PLURIEL |
Nom. | praelautae |
Gen. | praelautārum |
Dat. | praelautis |
Acc. | praelautas |
Abl. | praelautis |
Voc. | praelautae |
SINGULIER |
Nom. | praelautum |
Gen. | praelauti |
Dat. | praelauto |
Acc. | praelautum |
Abl. | praelauto |
Voc. | praelautum |
PLURIEL |
Nom. | praelauta |
Gen. | praelautōrum |
Dat. | praelautis |
Acc. | praelauta |
Abl. | praelautis | |