Déclinaison / Conjugueur latin
praemĕdĭtor - Diathèse active
(praemĕdĭtor, praemĕdĭtāris, praemĕdĭtāri, praemeditatus, praemeditatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemĕdĭtor |
| II sing. | praemĕdĭtāris, praemĕdĭtāre |
| III sing. | praemĕdĭtātur |
| I plur. | praemĕdĭtāmur |
| II plur. | praemĕdĭtamĭni |
| III plur. | praemĕdĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemĕdĭtābar |
| II sing. | praemĕdĭtabāris, praemĕdĭtabāre |
| III sing. | praemĕdĭtabātur |
| I plur. | praemĕdĭtabāmur |
| II plur. | praemĕdĭtabamĭni |
| III plur. | praemĕdĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemĕdĭtābor |
| II sing. | praemĕdĭtabĕris, praemĕdĭtabĕre |
| III sing. | praemĕdĭtabĭtur |
| I plur. | praemĕdĭtabĭmur |
| II plur. | praemĕdĭtabimĭni |
| III plur. | praemĕdĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemeditatus, –a, –um sum |
| II sing. | praemeditatus, –a, –um es |
| III sing. | praemeditatus, –a, –um est |
| I plur. | praemeditati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praemeditati, –ae, –a estis |
| III plur. | praemeditati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemeditatus, –a, –um eram |
| II sing. | praemeditatus, –a, –um eras |
| III sing. | praemeditatus, –a, –um erat |
| I plur. | praemeditati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praemeditati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praemeditati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praemeditatus, –a, –um ero |
| II sing. | praemeditatus, –a, –um eris |
| III sing. | praemeditatus, –a, –um erit |
| I plur. | praemeditati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praemeditati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praemeditati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemĕdĭter |
| II sing. | praemĕdĭtēris, praemĕdĭtēre |
| III sing. | praemĕdĭtētur |
| I plur. | praemĕdĭtēmur |
| II plur. | praemĕdĭtemĭni |
| III plur. | praemĕdĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemĕdĭtārer |
| II sing. | praemĕdĭtarēris, praemĕdĭtarēre |
| III sing. | praemĕdĭtarētur |
| I plur. | praemĕdĭtarēmur |
| II plur. | praemĕdĭtaremĭni |
| III plur. | praemĕdĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praemeditatus, –a, –um sim |
| II sing. | praemeditatus, –a, –um sis |
| III sing. | praemeditatus, –a, –um sit |
| I plur. | praemeditati, –ae, –a simus |
| II plur. | praemeditati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praemeditati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praemeditatus, –a, –um essem |
| II sing. | praemeditatus, –a, –um esses |
| III sing. | praemeditatus, –a, –um esset |
| I plur. | praemeditati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praemeditati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praemeditati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemĕdĭtāre |
| II plur. | praemĕdĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praemĕdĭtātor |
| III sing. | praemĕdĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praemĕdĭtantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praemĕdĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praemeditatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praemeditati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | praemeditatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praemeditatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praemĕdĭtans, –antis |
| FUTUR |
| praemeditatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | praemeditatum |
| Passivo: | praemeditatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praemĕdĭtandi |
| Datif: | praemĕdĭtando |
| Accusatif: | praemĕdĭtandum |
| Ablatif: | praemĕdĭtando |
| |
| GERUNDIVO |
| praemĕdĭtandus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMEDITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
