GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praemŏnĕor - Diathèse passive

(praemŏnĕo, praemŏnes, praemonui, praemŏnēre, praemonitum)

verbe transitif II conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praemŏnĕor
 II sing. praemŏnēris, praemŏnēre
 III sing. praemŏnētur
 I plur. praemŏnēmur
 II plur. praemŏnemĭni
 III plur. praemŏnentur
IMPARFAIT
 I sing. praemŏnēbar
 II sing. praemŏnebāris
 III sing. praemŏnebātur
 I plur. praemŏnebāmur
 II plur. praemŏnebamĭni
 III plur. praemŏnebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praemŏnēbor
 II sing. praemŏnebĕris, praemŏnebĕre
 III sing. praemŏnebĭtur
 I plur. praemŏnebĭmur
 II plur. praemŏnebimĭni
 III plur. praemŏnebuntur
PARFAIT
 I sing. praemonitus, –a, –um sum
 II sing. praemonitus, –a, –um es
 III sing. praemonitus, –a, –um est
 I plur. praemoniti, –ae, –a sumus
 II plur. praemoniti, –ae, –a estis
 III plur. praemoniti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praemonitus, –a, –um eram
 II sing. praemonitus, –a, –um eras
 III sing. praemonitus, –a, –um erat
 I plur. praemoniti, –ae, –a eramus
 II plur. praemoniti, –ae, –a eratis
 III plur. praemoniti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praemonitus, –a, –um ero
 II sing. praemonitus, –a, –um eris
 III sing. praemonitus, –a, –um erit
 I plur. praemoniti, –ae, –a erimus
 II plur. praemoniti, –ae, –a eritis
 III plur. praemoniti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praemŏnĕar
 II sing. praemŏneāris, praemŏneāre
 III sing. praemŏneātur
 I plur. praemŏneāmur
 II plur. praemŏneamĭni
 III plur. praemŏneantur
IMPARFAIT
 I sing. praemŏnērer
 II sing. praemŏnerēris, praemŏnerēre
 III sing. praemŏnerētur
 I plur. praemŏnerēmur
 II plur. praemŏneremĭni
 III plur. praemŏnerentur
PARFAIT
 I sing. praemonitus, –a, –um sim
 II sing. praemonitus, –a, –um sis
 III sing. praemonitus, –a, –um sit
 I plur. praemoniti, –ae, –a simus
 II plur. praemoniti, –ae, –a sitis
 III plur. praemoniti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praemonitus, –a, –um essem
 II sing. praemonitus, –a, –um esses
 III sing. praemonitus, –a, –um esset
 I plur. praemoniti, –ae, –a essemus
 II plur. praemoniti, –ae, –a essetis
 III plur. praemoniti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praemŏnēre
 II plur. praemŏnemĭni
FUTUR
 II sing. praemŏnētor
 III sing. praemŏnētor
 II plur. –
 III plur. praemŏnentor
PARTICIPE
PARFAIT
 praemonitus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praemŏnēri
PARFAIT
 Singolare: praemonitus, –a, –um esse
 Plurale: praemoniti, –ae, –a esse
FUTUR
 praemonitum esse
GERUNDIVO
 praemŏnendus, –a, –um
SUPIN
 praemonitu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praemŏnĕo praemŏnĭtĭo  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEMONEOR100}} ---CACHE---