Déclinaison / Conjugueur latin
praenŏtor - Diathèse passive
(praenŏto, praenŏtas, praenotavi, praenŏtāre, praenotatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praenŏtor |
| II sing. | praenŏtāris, praenŏtāre |
| III sing. | praenŏtātur |
| I plur. | praenŏtāmur |
| II plur. | praenŏtamĭni |
| III plur. | praenŏtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenŏtābar |
| II sing. | praenŏtabāris, praenŏtabāre |
| III sing. | praenŏtabātur |
| I plur. | praenŏtabāmur |
| II plur. | praenŏtabamĭni |
| III plur. | praenŏtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenŏtābor |
| II sing. | praenŏtabĕris, praenŏtabĕre |
| III sing. | praenŏtabĭtur |
| I plur. | praenŏtabĭmur |
| II plur. | praenŏtabimĭni |
| III plur. | praenŏtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenotatus, –a, –um sum |
| II sing. | praenotatus, –a, –um es |
| III sing. | praenotatus, –a, –um est |
| I plur. | praenotati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praenotati, –ae, –a estis |
| III plur. | praenotati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenotatus, –a, –um eram |
| II sing. | praenotatus, –a, –um eras |
| III sing. | praenotatus, –a, –um erat |
| I plur. | praenotati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praenotati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praenotati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenotatus, –a, –um ero |
| II sing. | praenotatus, –a, –um eris |
| III sing. | praenotatus, –a, –um erit |
| I plur. | praenotati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praenotati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praenotati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenŏter |
| II sing. | praenŏtēris, praenŏtēre |
| III sing. | praenŏtētur |
| I plur. | praenŏtēmur |
| II plur. | praenŏtemĭni |
| III plur. | praenŏtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenŏtārer |
| II sing. | praenŏtarēris, praenŏtarēre |
| III sing. | praenŏtarētur |
| I plur. | praenŏtarēmur |
| II plur. | praenŏtaremĭni |
| III plur. | praenŏtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenotatus, –a, –um sim |
| II sing. | praenotatus, –a, –um sis |
| III sing. | praenotatus, –a, –um sit |
| I plur. | praenotati, –ae, –a simus |
| II plur. | praenotati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praenotati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenotatus, –a, –um essem |
| II sing. | praenotatus, –a, –um esses |
| III sing. | praenotatus, –a, –um esset |
| I plur. | praenotati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praenotati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praenotati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenŏtāre |
| II plur. | praenŏtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praenŏtātor |
| III sing. | praenŏtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praenŏtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praenotatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praenŏtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praenotatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praenotati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praenotatum esse |
| GERUNDIVO |
| praenŏtandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praenotatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAENOTOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
