Déclinaison / Conjugueur latin
praepostĕro - Diathèse active
(praepostĕro, praepostĕras, praeposteravi, praepostĕrāre, praeposteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praepostĕro |
| II sing. | praepostĕras |
| III sing. | praepostĕrat |
| I plur. | praepostĕrāmus |
| II plur. | praepostĕrātis |
| III plur. | praepostĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepostĕrābam |
| II sing. | praepostĕrābas |
| III sing. | praepostĕrābat |
| I plur. | praepostĕrabāmus |
| II plur. | praepostĕrabātis |
| III plur. | praepostĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praepostĕrābo |
| II sing. | praepostĕrābis |
| III sing. | praepostĕrābit |
| I plur. | praepostĕrabĭmus |
| II plur. | praepostĕrabĭtis |
| III plur. | praepostĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praeposteravi |
| II sing. | praeposteravisti |
| III sing. | praeposteravit |
| I plur. | praeposteravĭmus |
| II plur. | praeposteravistis |
| III plur. | praeposteravērunt, praeposteravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeposteravĕram |
| II sing. | praeposteravĕras |
| III sing. | praeposteravĕrat |
| I plur. | praeposteraverāmus |
| II plur. | praeposteraverātis |
| III plur. | praeposteravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeposteravĕro |
| II sing. | praeposteravĕris |
| III sing. | praeposteravĕrit |
| I plur. | praeposteraverĭmus |
| II plur. | praeposteraverĭtis |
| III plur. | praeposteravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praepostĕrem |
| II sing. | praepostĕres |
| III sing. | praepostĕret |
| I plur. | praepostĕrēmus |
| II plur. | praepostĕrētis |
| III plur. | praepostĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepostĕrārem |
| II sing. | praepostĕrāres |
| III sing. | praepostĕrāret |
| I plur. | praepostĕrarēmus |
| II plur. | praepostĕrarētis |
| III plur. | praepostĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeposteravĕrim |
| II sing. | praeposteravĕris |
| III sing. | praeposteravĕrit |
| I plur. | praeposteraverĭmus |
| II plur. | praeposteraverĭtis |
| III plur. | praeposteravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeposteravissem |
| II sing. | praeposteravisses |
| III sing. | praeposteravisset |
| I plur. | praeposteravissēmus |
| II plur. | praeposteravissētis |
| III plur. | praeposteravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praepostĕra |
| II plur. | praepostĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | praepostĕrāto |
| III sing. | praepostĕrāto |
| II plur. | praepostĕratōte |
| III plur. | praepostĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praepostĕrans, –antis |
| FUTUR |
| praeposteratūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praepostĕrāre |
| PARFAIT |
| praeposteravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeposteratūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praeposteratūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praepostĕrandi |
| Datif: | praepostĕrando |
| Accusatif: | ad praepostĕrandum |
| Ablatif: | praepostĕrando |
| SUPIN |
| praeposteratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEPOSTERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
