Déclinaison / Conjugueur latin
praerumpor - Diathèse passive
(praerumpo, praerumpis, praerupi, praerumpĕre, praeruptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praerumpor |
II sing. | praerumpĕris, praerumpĕre |
III sing. | praerumpĭtur |
I plur. | praerumpĭmur |
II plur. | praerumpimĭni |
III plur. | praerumpuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praerumpēbar |
II sing. | praerumpebāris, praerumpebāre |
III sing. | praerumpebātur |
I plur. | praerumpebāmur |
II plur. | praerumpebamĭni |
III plur. | praerumpebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praerumpar |
II sing. | praerumpēris, praerumpēre |
III sing. | praerumpētur |
I plur. | praerumpēmur |
II plur. | praerumpemĭni |
III plur. | praerumpentur |
PARFAIT |
I sing. | praeruptus, a, um sum |
II sing. | praeruptus, a, um es |
III sing. | praeruptus, a, um est |
I plur. | praerupti, ae, a sumus |
II plur. | praerupti, ae, a estis |
III plur. | praerupti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeruptus, a, um eram |
II sing. | praeruptus, a, um eras |
III sing. | praeruptus, a, um erat |
I plur. | praerupti, ae, a eramus |
II plur. | praerupti, ae, a eratis |
III plur. | praerupti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praeruptus, a, um ero |
II sing. | praeruptus, a, um eris |
III sing. | praeruptus, a, um erit |
I plur. | praerupti, ae, a erimus |
II plur. | praerupti, ae, a eritis |
III plur. | praerupti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praerumpar |
II sing. | praerumpāris, praerumpāre |
III sing. | praerumpātur |
I plur. | praerumpāmur |
II plur. | praerumpamĭni |
III plur. | praerumpantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praerumpĕrer |
II sing. | praerumperēris, praerumperēre |
III sing. | praerumperētur |
I plur. | praerumperēmur |
II plur. | praerumperemĭni |
III plur. | praerumperentur |
PARFAIT |
I sing. | praeruptus, a, um sim |
II sing. | praeruptus, a, um sis |
III sing. | praeruptus, a, um sit |
I plur. | praerupti, ae, a simus |
II plur. | praerupti, ae, a sitis |
III plur. | praerupti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeruptus, a, um essem |
II sing. | praeruptus, a, um esses |
III sing. | praeruptus, a, um esset |
I plur. | praerupti, ae, a essemus |
II plur. | praerupti, ae, a essetis |
III plur. | praerupti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praerumpĕre |
II plur. | praerumpimĭni |
FUTUR |
II sing. | praerumpĭtor |
III sing. | praerumpĭtor |
II plur. | |
III plur. | praerumpuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praeruptus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praerumpi |
PARFAIT |
Singolare: | praeruptus, a, um esse |
Plurale: | praerupti, ae, a esse |
FUTUR |
praeruptum esse |
GERUNDIVO |
praerumpendus, a, um |
SUPIN |
praeruptu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAERUMPOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|