GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praesicor - Diathèse passive

(praesico, praesicas, praesicui, praesicāre, praesictum)

verbe transitif I conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praesicor
 II sing. praesicāris, praesicāre
 III sing. praesicātur
 I plur. praesicāmur
 II plur. praesicamĭni
 III plur. praesicantur
IMPARFAIT
 I sing. praesicābar
 II sing. praesicabāris, praesicabāre
 III sing. praesicabātur
 I plur. praesicabāmur
 II plur. praesicabamĭni
 III plur. praesicabantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praesicābor
 II sing. praesicabĕris, praesicabĕre
 III sing. praesicabĭtur
 I plur. praesicabĭmur
 II plur. praesicabimĭni
 III plur. praesicabuntur
PARFAIT
 I sing. praesictus, –a, –um sum
 II sing. praesictus, –a, –um es
 III sing. praesictus, –a, –um est
 I plur. praesicti, –ae, –a sumus
 II plur. praesicti, –ae, –a estis
 III plur. praesicti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praesictus, –a, –um eram
 II sing. praesictus, –a, –um eras
 III sing. praesictus, –a, –um erat
 I plur. praesicti, –ae, –a eramus
 II plur. praesicti, –ae, –a eratis
 III plur. praesicti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praesictus, –a, –um ero
 II sing. praesictus, –a, –um eris
 III sing. praesictus, –a, –um erit
 I plur. praesicti, –ae, –a erimus
 II plur. praesicti, –ae, –a eritis
 III plur. praesicti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praesicer
 II sing. praesicēris, praesicēre
 III sing. praesicētur
 I plur. praesicēmur
 II plur. praesicemĭni
 III plur. praesicentur
IMPARFAIT
 I sing. praesicārer
 II sing. praesicarēris, praesicarēre
 III sing. praesicarētur
 I plur. praesicarēmur
 II plur. praesicaremĭni
 III plur. praesicarentur
PARFAIT
 I sing. praesictus, –a, –um sim
 II sing. praesictus, –a, –um sis
 III sing. praesictus, –a, –um sit
 I plur. praesicti, –ae, –a simus
 II plur. praesicti, –ae, –a sitis
 III plur. praesicti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praesictus, –a, –um essem
 II sing. praesictus, –a, –um esses
 III sing. praesictus, –a, –um esset
 I plur. praesicti, –ae, –a essemus
 II plur. praesicti, –ae, –a essetis
 III plur. praesicti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praesicāre
 II plur. praesicamĭni
FUTUR
 II sing. praesicātor
 III sing. praesicātor
 II plur. –
 III plur. praesicantor
PARTICIPE
PARFAIT
 praesictus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praesicāri
PARFAIT
 Singolare: praesictus, –a, –um esse
 Plurale: praesicti, –ae, –a esse
FUTUR
 praesictum esse
GERUNDIVO
 praesicandus, –a, –um
SUPIN
 praesictu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praesico praesictūrūs  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAESICOR100}} ---CACHE---