Déclinaison / Conjugueur latin
praesŏno - Diathèse active
(praesŏno, praesŏnas, praesŏnāre, praesonui)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesŏno |
| II sing. | praesŏnas |
| III sing. | praesŏnat |
| I plur. | praesŏnāmus |
| II plur. | praesŏnātis |
| III plur. | praesŏnant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesŏnābam |
| II sing. | praesŏnābas |
| III sing. | praesŏnābat |
| I plur. | praesŏnabāmus |
| II plur. | praesŏnabātis |
| III plur. | praesŏnābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesŏnābo |
| II sing. | praesŏnābis |
| III sing. | praesŏnābit |
| I plur. | praesŏnabĭmus |
| II plur. | praesŏnabĭtis |
| III plur. | praesŏnābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praesonui |
| II sing. | praesonuisti |
| III sing. | praesonuit |
| I plur. | praesonuĭmus |
| II plur. | praesonuistis |
| III plur. | praesonuēreunt, praesonuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesonuĕram |
| II sing. | praesonuĕras |
| III sing. | praesonuĕrat |
| I plur. | praesonuerāmus |
| II plur. | praesonuerātis |
| III plur. | praesonuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesonuĕro |
| II sing. | praesonuĕris |
| III sing. | praesonuĕrit |
| I plur. | praesonuerĭmus |
| II plur. | praesonuerĭtis |
| III plur. | praesonuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesŏnem |
| II sing. | praesŏnes |
| III sing. | praesŏnet |
| I plur. | praesŏnēmus |
| II plur. | praesŏnētis |
| III plur. | praesŏnent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesŏnārem |
| II sing. | praesŏnāres |
| III sing. | praesŏnāret |
| I plur. | praesŏnarēmus |
| II plur. | praesŏnarētis |
| III plur. | praesŏnārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesonuĕrim |
| II sing. | praesonuĕris |
| III sing. | praesonuĕrit |
| I plur. | praesonuerĭmus |
| II plur. | praesonuerĭtis |
| III plur. | praesonuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesonuissem |
| II sing. | praesonuisses |
| III sing. | praesonuisset |
| I plur. | praesonuissēmus |
| II plur. | praesonuissētis |
| III plur. | praesonuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesŏna |
| II plur. | praesŏnāte |
| FUTUR |
| II sing. | praesŏnāto |
| III sing. | praesŏnāto |
| II plur. | praesŏnatōte |
| III plur. | praesŏnanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesŏnans, –antis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesŏnāre |
| PARFAIT |
| praesonuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesŏnandi |
| Datif: | praesŏnando |
| Accusatif: | ad praesŏnandum |
| Ablatif: | praesŏnando |
| SUPIN |
| – |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESONO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
